Προσυνεδριακός Διάλογος 7ο Συνέδριο – Η διαγραφή ενός ποταπού και μυθομανούς δικομανή

…και το παρασκήνιο της ανόδου και της πτώσης του

του Γιώργου Φωτεινού

Ανάμεσα στις αποφάσεις της 5ης Συνόδου του Εθνικού Συμβουλίου (ΕΣΥΜ) του ΕΠΑΜ στις 22/7/18, ήταν και η ομόφωνη απόφαση της διαγραφής του Φώτη Λεπίδα από τις τάξεις του Μετώπου. Οι λόγοι της διαγραφής του είναι γνωστοί από τα πρακτικά της συνόδου που στάλθηκαν σε όλα τα μέλη του ΕΠΑΜ μέσω των Τοπικών Οργανώσεών τους. Ο λόγος που καταθέτω αυτό το άρθρο στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου, οφείλεται στο παράδοξο φαινόμενο να έχει διαγραφτεί κάποιος για σοβαρούς λόγους διαλυτικών ενεργειών σε βάρος του Μετώπου καθώς και απόπειρας εκβιασμών και εκφοβισμού των μελών του ΕΠΑΜ, και οι μόνοι που εκφράζουν διαφωνίες να είναι ένας μικρός αριθμός ατόμων, προερχόμενοι όλοι τους από την πρώην Πολιτική Γραμματεία (Π.Γ.) του ΕΠΑΜ!

Δεν γνωρίζω αν, ενδεχομένως, η διαφωνία τους οφείλεται σε μια κακώς εννοούμενη αίσθηση «αλληλεγγύης», εφόσον ο Φ. Λεπίδας, τους τελευταίους δύο μήνες πριν από τη διαγραφή του και καθ’ όλη τη διάρκεια της φθοροποιού δραστηριότητάς του, ήταν και ο ίδιος μέλος της Π.Γ. του ΕΠΑΜ! Όπως και να έχει, οι ελάχιστοι αυτοί διαφωνούντες, έχουν όλο το δικαίωμα να καταθέσουν συντεταγμένα την άποψή τους εκεί που από το ίδιο το καταστατικό, τους παρέχεται πλήρως το δικαίωμα για να το κάνουν, δηλ. στο συνέδριο όπου θα τεθεί όπως τίθεται προς κύρωση κάθε απόφαση. Αν μάλιστα ελπίζουν ότι πολλοί από τους συνέδρους ενδέχεται να τρέφουν άγνοια για τα όσα προηγήθηκαν πριν από τη διαγραφή του και για τις συνεχείς αιτιάσεις του κυρίου αυτού ότι το ΕΠΑΜ είναι… εγκληματική οργάνωση, τότε ίσως και να πείσουν τους συνέδρους για το «δίκαιο» της θέσης που προβάλλουν. Όπως επίσης ενδέχεται πολλοί από τους συνέδρους να μπαίνουν σπάνια ή ποτέ στο Facebook, και συνεπώς να τρέφουν άγνοια για το βόρβορο της δημόσιας έκθεσης που δέχθηκε το ΕΠΑΜ από τον εν λόγω διαγραφέντα.

Επειδή όμως, όντως, πολλοί συναγωνιστές που αύριο μπορεί να είναι σύνεδροι, έχουν άγνοια για ό,τι προηγήθηκε, θα επιχειρήσω μια εκτενή αναφορά στις «δράσεις» και τον εσωκομματικό «βίο και πολιτεία» του κυρίου αυτού από τις 20/5/18 που εκλέχθηκε μέλος της Π.Γ., μέχρι τις 22/7/18 που διαγράφτηκε.

1. Φθορά της δημόσιας εικόνας του ΕΠΑΜ.

Σε ό,τι αφορά τη φθορά της δημόσιας εικόνας του ΕΠΑΜ, το επεδίωξε με συνεχείς αναρτήσεις στο Facebook όπου χλεύαζε ποικιλοτρόπως το Μέτωπο, τα όργανα του Μετώπου και τις θεσμικές λειτουργίες τους, καθώς και τον ίδιο τον πρόεδρο του ΕΠΑΜ με το χειρότερο τρόπο.

Θα σταχυολογήσω ορισμένες μόνο αναρτήσεις του με τις οποίες εξέθετε σχεδόν καθημερινά το ΕΠΑΜ σ’ ένα δημόσιο διαδικτυακό τόπο όπως είναι το Facebook, σε κοινή θέα των χιλιάδων αναγνωστών αυτού του μέσου. Διότι πιστεύω ότι θα συμφωνήσουν όλοι πως δεν μπορεί κάποιος, όντας μέλος της Π.Γ. του ΕΠΑΜ, να δηλώνει δημοσίως σε φίλο του, σε δημόσιο μέσο, ότι μετανιώνει που «εκτέθηκε» επειδή «πάνω στον ενθουσιασμό του» μίλησε για το ΕΠΑΜ σε επιστήμονες! Π.χ.: «Α ρε Μάρκο και επάνω στον ενθουσιασμό μου είχα σκεφθεί να σε καλέσω να μιλήσουμε για το ΕΠΑΜ. Ευτυχώς που δεν εκτέθηκα και σε σένα όπως έκανα σε άλλους επιστήμονες. Ευτυχώς!!».

Δεν μπορεί κάποιος, όντας μέλος της ΠΓ του ΕΠΑΜ, να εκθέτει δημοσίως τις θεσμικές λειτουργίες του Μετώπου, δηλώνοντας ψευδώς ότι οι διαδικτυακές διαβουλεύσεις των οργάνων (τα googlegroups του ΕΣΥΜ και της Π.Γ.), είναι άμεσα ελεγχόμενες από τον Δ. Καζάκη, που τις έχει φτιάξει ο ίδιος για τον εξής λόγο: για να εγγράφονται υποχρεωτικά λέει τα μέλη του ΕΣΥΜ και της ΠΓ κι έτσι να ελέγχει άμεσα το τι λέγεται γι αυτόν! Κι ο οποίος Καζάκης, όταν εντοπίσει κάποιον «αντιφρονούντα», βάζει -λέει- τους υποτακτικούς του να τον βρίζουν και να τον συκοφαντούν, κι αν δεν συμμορφωθεί, τον μπλοκάρουν και δεν μπορεί να μετέχει πλέον στα googlegroups, έχοντας βάλει έναν «δικό του» να τα διαχειρίζεται κι ο οποίος εκτελεί τις εντολές του! Η ύπαρξη δε και λειτουργία των θεσμικών googlegroups, δεν είναι παρά «το παιχνιδάκι του Οικονομολόγου» όπως το αποκαλούσε, που το έχει φτιάξει για να ελέγχει πλήρως το ΕΠΑΜ, επειδή είναι «λάτρης του Σταλινισμού» (και μάλιστα «πιστό… κακέκτυπό του»)!  

Παραθέτω την ανάρτησή του:

Καζάκειον Άγος!
Πήγαμε στα όργανα και δείτε το παιχνιδάκι του Οικονομολόγου: Έχει φτιάξει ένα γκρουπάκι στο google στο οποίο λέει είναι για “διαβούλευση” με υποχρεωτική εγγραφή για όποιον είναι μέλος του ΕΣΥΜ. Έχει και ένα άλλο για υποχρεωτική συμμετοχή σε όσους είναι μέλη της Πολιτικής Γραμματείας. Όταν εκφράζεις διαφορετική γνώμη από αυτόν στα όργανα στήνει ένα χορό συκοφαντίας στα παραπάνω γκρουπάκια μέσω των 4-5 υποτακτικών του. Αρχίζουν να σε βρίζουν, σε συκοφαντούν. Αν δεν συμμορφωθείς και διαμαρτυρηθείς για τις ύβρεις σε μπλοκάρουν από το να μπορείς να γράψεις αλλά δεν σου επιτρέπουν να διαγραφείς από λήπτης των εναντίον σου σχολίων. Το παιχνιδάκι το έχει αναθέσει σε έναν “υπεύθυνο” που εκτελεί τις εντολές του.
Μιλάμε όχι για λάτρη του Σταλινισμού, αλλά πιστό… κακέκτυπό του!!!

Έτσι λειτουργεί το ΕΠΑΜ συναγωνιστές; Μ’ αυτόν τον τρόπο λειτουργούν τα googlegroups των οργάνων; Κανένας στα 7 χρόνια λειτουργίας του ΕΠΑΜ, ακόμη κι απ’ αυτούς που συνέβη να έχουν περάσει από τα όργανα και καθυβρίζουν τώρα το Μέτωπο, δεν επιχείρησε  να εμπλέξει στις όποιες κατηγόριες του τα googlegroups του ΕΣΥΜ και της Π.Γ. γιατί ποτέ δεν υπήρξε το παραμικρό ψεγάδι, αλλά και γιατί γνωρίζουν ότι ποτέ δεν είχε ο Δ. Καζάκης καμία εμπλοκή στις λειτουργίες τους. Κανένας ποτέ δεν επιχείρησε να γράψει τόσα τερατώδη ψέματα και τόσες απανωτές γελοιότητες! Το αποτόλμησε όμως να το κάνει στο Facebook ο κ. Λεπίδας και μάλιστα με την ιδιότητα του μέλους της ΠΓ, σε δημόσια θέα, κι από κάτω να σχολιάζει ο κάθε πικραμένος και ο κάθε «κολλητός» του οτιδήποτε απαξιωτικό του κατέβει για το ΕΠΑΜ, μετά από τις τόσο «συνταρακτικές αποκαλύψεις» του, δηλ. τα χυδαία ψέματά του!

Το καθαυτό ερώτημα βέβαια δεν είναι το τι έγραφε ο κ. Λεπίδας μέσα στη νοσηρότητα που τον χαρακτήριζε. Το καθαυτό ερώτημα είναι πώς είναι δυνατόν ορισμένα από τα μέλη της τότε Π.Γ. (που τώρα διαμαρτύρονται για την διαγραφή του αλλά και για την ανάκλησή τους), ανέχονταν να γράφονται δημοσίως αυτά τα αίσχη για τις λειτουργίες ενός οργάνου στο οποίο συμμετείχαν οι ίδιοι και για τις οποίες ποτέ δεν είχαν εκφράσει την παραμικρή υπόνοια για οποιαδήποτε εξωθεσμική παρέμβαση. Το καθαυτό ερώτημα είναι για ποιο λόγο τον «καμάρωναν» στους κόλπους τους χωρίς να του λένε κουβέντα να συμμορφωθεί, κι όταν προχώρησα  επισήμως σε πρόταση αποπομπής του από την Π.Γ. προσκομίζοντας και τα πιο πάνω στοιχεία ανάμεσα σε άλλα, παρόλο που ομολόγησαν ότι τα όσα έγραφε ήταν “υπερβολές” και δεν είχαν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, τον περιέθαλψαν ωστόσο με την προστασία τους, χωρίς και πάλι να του ζητήσουν να δώσει οποιαδήποτε εξήγηση για τις συκοφαντίες αυτές! Και μέχρι σήμερα ακόμη (28 Αυγούστου 2018), πλείστα των μελών της πρώην Π.Γ. συνεχίζουν να τον περιθάλπουν με την εμπιστοσύνη τους!

Οι αναρτήσεις αυτές του κ. Λεπίδα, ξεσήκωναν όπως ήταν επόμενο πλήθος διαμαρτυριών από τους Επαμίτες ανά την Ελλάδα (και μόνον μέλη της πρώην Π.Γ. κώφευαν και τις χαρακτήριζαν «άσκηση κριτικής»)! Πώς αντιμετώπιζε τις διαμαρτυρίες αυτές των Επαμιτών ο κ. Λεπίδας; Πολύ απλά, αποκαλώντας μέσα στο Facebook «υποτακτικούς υμνολόγους» ή  «προεδρική φρουρά» τους διαμαρτυρόμενους, ή με υβριστικές ειρωνείες όπως λ.χ. η πιο κάτω:

Ε(ι)ΠΑΜε
Τώρα με χειρουργεί… μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική…

Δεν άφησε κανένα θεσμό του ΕΠΑΜ που να μην τον λοιδορήσει δημοσίως μέσα από το Facebook, όπως πχ όταν, μια βδομάδα πριν από την 5η σύνοδο του ΕΣΥΜ της 22/7/18, επαίρονταν ότι δεν θα καταφέρουν οι Επαμίτες να τον διαγράψουν, χλεύαζε την επικείμενη σύνοδο του ΕΣΥΜ ως «ψυχιατρικού ενδιαφέροντος» και ειρωνευόταν τον Πρόεδρο, καλώντας μάλιστα τον κάθε πικραμένο του Facebook να έρθει και να… παραστεί σ’ αυτήν! Παραθέτω:

Στις 22.7.2018 συνεδριάζει το ΕΣΥΜ του ΕΠΑΜ. 
Ελάτε θα έχει ιδίαιτερο ψυχιατρικό, νομικό και κυρίως πολιτικό ενδιαφέρον. 
Δεν προκάνουν μέχρι τότε να με διαγράψουν οι “άνθρωποι του προέδρου”. 
Θα κληθούν και τα κανάλια για να απαθανατίσουν τον πρόεδρο που θα φανερώσει, πτυχία, σπουδές, αποδεικτικά εργασίας, είσπραξης μισθωμάτων, λογαριασμούς από πιτσαρίες κ.ο.κ!

2. Ένα μικρό ιστορικό της αναρρίχησής του.

Τα περισσότερα μέλη του ΕΠΑΜ αγκάλιασαν με εμπιστοσύνη αρχικά τον κ. Φ. Λεπίδα. Απόδειξη περί τούτου, το ότι τον ανέδειξαν ως μέλος του Εθνικού Συμβουλίου όταν έβαλε υποψηφιότητα στο 6ο Συνέδριο. Πώς ανταποκρίθηκε σ’ αυτήν την εμπιστοσύνη των μελών του ΕΠΑΜ ο κ. Λεπίδας; Απλούστατα, με το να μην πατάει ποτέ το πόδι του στις συνεδριάσεις! Δείχνοντας πλήρη αδιαφορία και απαξίωση, χωρίς να προηγηθεί ένα μέηλ, ένα τηλέφωνο, μια οποιαδήποτε δικαιολογία για την απουσία του, πράγμα που αποδεικνύεται από τα πρακτικά των συνόδων του ΕΣΥΜ που έχουν όλα τα μέλη στα χέρια τους. Ήταν πάντοτε αδικαιολόγητα απών! Μόνο σε μία συνεδρίαση του ΕΣΥΜ ήρθε: σ’ αυτήν στην οποία, με μεθόδευση του τότε Γενικού Γραμματέα (Γ.Γ.), αναδείχθηκε μέλος της Π.Γ.!

Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να γίνει κάποιος, ενδιαμέσως μιας περιόδου, μέλος της Π.Γ. (και δη τακτικό), γιατί καταστατικά δεν προβλέπεται κανένας άλλος: Να παραιτηθεί το όργανο και να οριστεί νέα σύνθεση, με υποψήφιο ανάμεσά τους προς εκλογή και τον ενδιαφερόμενο. Αναφέρομαι σε «μεθόδευση του Γ.Γ.» διότι σ’ εκείνη τη συνεδρίαση (4η σύνοδος ΕΣΥΜ, 20/5/18), ο Γ.Γ. δήλωσε αναίτια και αιφνιδιαστικά την παραίτησή του από τη θέση του και ζήτησε και τις παραιτήσεις όλων των μελών του οργάνου! Στη σύγχυση που προκλήθηκε στα μέλη του ΕΣΥΜ (αλλά και μελών της Π.Γ.) από αυτή την αιφνιδιαστική εξέλιξη, παρενέβη ο κ. Λεπίδας και με απανωτά λογίδρια έπλεξε το εγκώμιο του Δ. Κυπριώτη προτείνοντας τον και πάλι για Γ.Γ., ως τον μόνο ικανό γι αυτήν τη θέση, δηλώνοντας μάλιστα ότι ο ίδιος θα παραιτηθεί από μέλος του ΕΠΑΜ αν αυτός ο άξιος «πυλώνας της σκέψης» (όπως αποκάλεσε τον Δ. Κυπριώτη) δεν αναλάβει και πάλι αυτήν τη θέση! Ο Δ. Κυπριώτης «λύγισε» μπροστά σ’ αυτή τη «συγκινητική» και επί μακρόν αναφορά στο πρόσωπό του -μόνο από τον κ. Λεπίδα- και δήλωσε ότι αποδέχεται την πρόταση, ξαναεκλέχθηκε κατά πλειοψηφία ως Γ.Γ. και πρότεινε τη νέα σύνθεση της Π.Γ., ανάμεσα στα μέλη της οποίας συμπεριλαμβανόταν τώρα και ο κ. Λεπίδας!

Υπήρχε μόνο ένα πρόβλημα: Ότι η σύνθεση που πρότεινε, έπρεπε να διέλθει τη «βάσανο» της ψηφοφορίας για καθένα απο τα προτεινόμενα μέλη για τον ορισμό της νέας Π.Γ. Πώς διασφαλίζεις όμως την εκλογή του εκλεκτού σου χωρίς να διακινδυνεύσεις να μην συγκεντρώσει τις απαραίτητες ψήφους από το σώμα (πράγμα που θεωρούνταν βέβαιο εφόσον δεν είχε παρευρεθεί ή μετάσχει ποτέ μέχρι τότε στις εργασίες του οργάνου που καλούνταν να τον εκλέξει); Υπάρχει ένας τρόπος, ανορθόδοξος μεν και κατά παράβαση κάθε έννοιας δημοκρατικής διαδικασίας, «νομιμοποιούμενος» ωστόσο αν γίνει δεκτός από το σώμα: Πολύ απλά, απαιτώντας να ψηφιστεί εν συνόλω (“en bloc”) η πρότασή σου, έτσι ώστε να παρακάμψεις την ονομαστική ψηφοφορία. Γιατί στην ονομαστική ψηφοφορία των υποψηφίων, ο κ. Λεπίδας διακινδύνευε να μη συγκεντρώσει τις αναγκαίες ψήφους κι έτσι να μείνει «εκτός νυμφώνος»! Ενώ αν απαιτηθεί να ψηφιστούν «πακέτο» (εν συνόλω, “en bloc”) οι υποψήφιοι που προτείνεις, φροντίζοντας εκτός απο τους “δικούς σου” να έχεις συμπεριλάβει και ορισμένα πρόσωπα ευρείας εκτίμησης και κοινής αποδοχής, προσδοκάς σε μια ευρεία πλειοψηφία για την υπερψήφιση του “πακέτου” σου. Αν ανάμεσά τους έχεις παρεισφρήσει και τον “εκλεκτό” ή τον “φυτευτό” σου, διασφαλίζεις έτσι και τη δική του εκλογή!

Σημείωση 1: Ο Γ.Γ. επέμενε ότι “έτσι γινόταν πάντα” η ανάδειξη των μελών της Π.Γ. από το ΕΣΥΜ. Δυστυχώς, πάνω στον αιφνιδιασμό που δεχθήκαμε από τις καταιγιστικές εξελίξεις, δεν σκέφτηκε κανένας ότι ΠΟΤΕ δεν γινόταν έτσι ο ορισμός των μελών της Π.Γ.! Απλώς, όταν θήτευε ως Γ.Γ. ο Δ. Καζάκης, δεν είχαν προβληθεί αντιρρήσεις ή αντιπροτάσεις κι έτσι η πρότασή του γινόταν αποδεκτή από το σώμα. Αυτή τη φορά όμως υπήρχαν αντιρρήσεις όπως και αντιπροτάσεις για άλλους συναγωνιστές, συνεπώς για να θεωρείται αδιάβλητη και να μην υπόκειται σε αμφισβήτηση η όλη διαδικασία, η έγκριση του κάθε υποψηφίου επιβαλλόταν να είναι ονομαστική και όχι en bloc.

Σημείωση 2: Η επιμονή του Γ.Γ. στο πρωτοφανές γεγονός να ψηφιστεί εν συνόλω (“en bloc”) η πρότασή του προκειμένου να διασφαλιστεί η εκλογή του κ. Λεπίδα, συνάντησε έντονες αντιστάσεις και αντιρρήσεις από τους λίγους συναγωνιστές, νομικούς κυρίως, που είχαν γνώση των κανόνων τέτοιων διαδικασιών, όπως ο σ. Γ. Γκινοσάτης που δήλωσε ότι “συζητάμε για κάτι που δεν υπάρχει στο καταστατικό, στο καταστατικό δεν υπάρχει πρόταση  Γ.Γ.” και την σ. Ευαγγ. Χαραλάμπους που ζήτησε να καταγραφεί στα πρακτικά ότι καταγγέλλει την διαδικασία ψήφισης «εν συνόλω» της πρότασης του Γ.Γ. ως έλλειμμα δημοκρατίας και δημοκρατικής παιδείας. Ο Πρόεδρος φρόντισε να του επιστήσει την προσοχή λέγοντάς του ότι «Αν πάει en bloc η πρόταση, θα μπορούν να πουν ότι ο Γ.Γ φτιάχνει πραιτοριανούς». Η επισήμανση αυτή συνάντησε την έντονη αντίδραση του Γ.Γ. και τη σύντομη αλλά έντονη λογομαχία μεταξύ τους, που οδήγησε στην αποχώρηση του Προέδρου από τη σύνοδο.

Σημείωση 3: Μια απλή ανασύσταση της Π.Γ., κάτω από την επιμονή του Γ.Γ. τράβηξε σε μάκρος, προκαλώντας σύγχυση στα μέλη του ΕΣΥΜ που ένιωθαν να μπλέκουν σε «νομικά γρανάζια» που αδυνατούσαν να κατανοήσουν και να διαχειριστούν. Η αποχώρηση του Προέδρου, η «κατά κράτος» επικράτηση του Γ.Γ. επί του σώματος και οι συνεχείς «αγορεύσεις» του κ. Λεπίδα που έδινε την εντύπωση ότι «έκοβε κι έραβε» σ’ εκείνη τη συνεδρίαση, πρέπει να προκάλεσαν την αίσθηση στον εκ Πατρών δικηγόρο ότι τα μέλη του ΕΣΥΜ (εκτός ίσως από «3-4 που αντιδρούν»), στην πλειοψηφία τους «είναι του χεριού του»! Κάνω την επισήμανση αυτή γιατί έχει τη σημασία της στις κατοπινές εξελίξεις.

Σημείωση 4: Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι η εντύπωσή του αυτή για τα μέλη του ΕΣΥΜ ήταν πλασματική, συνέπεια όπως είπα του αιφνιδιασμού τους αλλά και της εμπιστοσύνης του σώματος για τις προθέσεις του Γ.Γ. Απόδειξη περί τούτου το ότι κι εμένα με θεωρούσαν προφανώς «του χεριού τους», επειδή μέχρι τότε (αλλά και για κάποιο χρονικό διάστημα στη συνέχεια) αδυνατούσα να ερμηνεύσω τι ακριβώς «παίζεται» και ποιο είναι το διακύβευμα. Το ενδιαφέρον είναι ότι τη μέρα εκείνη, λίγο πριν από την κατάθεση των υποψηφίων για την Π.Γ., ζήτησα κατ’ ιδίαν από τον Γ.Γ., για προσωπικούς λόγους και ενώπιον μάρτυρα μάλιστα, να με εξαιρέσει και να μην με προτείνει στη σύνθεση της νέας Π.Γ. «Αυτό ξέχασέ το» μου είπε, «είναι αδύνατον»! Δεν ξέρω αν επέμενε επειδή με κατέτασσε στα πρόσωπα “ευρείας εκτίμησης και αποδοχής” για τον “καλλωπισμό” του “πακέτου” του και συνεπώς την υπερψήφισή του, δεν ξέρω κατά πόσο το έχει μετανιώσει με όσα ακολούθησαν αργότερα εφόσον άρχισα σταδιακά να διαφοροποιούμαι αντιλαμβανόμενος τους σχεδιασμούς του, δεν ξέρω «αν χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο» που δεν με άκουσε, παράπονα πάντως δεν μπορεί να έχει από μένα αφού τον είχα προειδοποιήσει να με εξαιρέσει.

Παρά τις ενστάσεις που προκάλεσε η απαίτηση αυτή του Γ.Γ. και την ένταση που υπήρξε, ωστόσο η επιμονή του ν’ ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία, με τη συνηγορία και πάλι του κ. Λεπίδα που με νομικού τύπου ορολογίες και την επιχειρηματολογία του με τη «στόφα» του «ειδήμονος» ότι «έτσι κρίνονται οι προτάσεις στα συλλογικά όργανα, έτσι κρίνεται η Δημοκρατία», ενέτεινε τη σύγχυση των μελών του ΕΣΥΜ που δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη για τις νομικές πτυχές του θέματος. Πράγμα που οδήγησε, λαμβανομένης υπόψη και της εμπιστοσύνης που μέχρι τότε έτρεφαν για τον Γ.Γ., σε αποδοχή της πρότασής του κατά πλειοψηφία.

Αναλογιζόμενος εκ των υστέρων κανείς τα γεγονότα εκείνης της ημέρας, διαπιστώνει ότι η απόφαση του ΓΓ να παραιτηθεί και οι εξελίξεις που αυτή η παραίτηση επέφερε, αιφνιδίασε μεν τους πάντες, εκτός όμως από τον «έγκριτο νομικό» κ. Λεπίδα, ο οποίος φαίνεται να είχε έρθει απόλυτα προετοιμασμένος και με όλο το νομικό και καταστατικό του οπλοστάσιο έτοιμο και ερμηνευμένο με τον τρόπο με τον οποίο βόλευε την εξυπηρέτηση της επιθυμητής εξέλιξης. Συνέπεια αυτών, ήταν κάποιος που είχε όλες τις προϋποθέσεις για ανάκλησή του από μέλος του ΕΣΥΜ, άφαντος μέχρι τότε που περιφρόνησε επιδεικτικά κάθε πράξη και λειτουργία του οργάνου, αντί για την ανάκληση, να προταθεί ως ικανός για να αναλάβει καθήκοντα και θέση ευθύνης! Τοιουτοτρόπως αναρριχήθηκε από τη μια μέρα στην άλλη ο Φώτης Λεπίδας σε μέλος της Π.Γ. του ΕΠΑΜ.

Τα ακριβή στιγμιότυπα και λόγια που αναφέρω προέρχονται από τα Πρακτικά της 4ης Συνόδου του ΕΣΥΜ, σελ. 28-32.

3. Η απόπειρα ανάδειξης “ηγετικού” προφίλ για τον κ. Λεπίδα.

Η είσοδος του κ. Λεπίδα στην Π.Γ. και ο τρόπος που αυτή μεθοδεύτηκε, αποδεικνύει εκ των υστέρων όχι μόνο την ύπαρξη παρασκηνίου αλλά και τη σκοπιμότητα του τεχνάσματος. Διότι αποπειράθηκε έκτοτε μια προσπάθεια εσωτερικής δημιουργίας ηγετικού προφίλ για τον Φ. Λεπίδα σε αντιδιαστολή με τον Δ. Καζάκη. Οι εμπνευστές όλου αυτού του παρασκηνίου τον «περιφέρανε» ως προβεβλημένο στέλεχος, ποντάροντας στο να «θαμπωθούν» οι Επαμίτες λόγω της «ευφράδειας» του κ. Λεπίδα, έτσι ώστε σε δεδομένη στιγμή, να κερδίσει τις εντυπώσεις ως άξιος αντικαταστάτης του Δ. Καζάκη – για τον οποίον παράλληλα διέδιδαν ότι είναι «ακατάλληλος», «σχιζοφρενής», «είναι εκτός γραμμής του ΕΠΑΜ», «δεν έχει πτυχίο», «βρίζει», «δεν συνεργάζεται» κλπ, σύμφωνα με τα πρακτικά των τοπικών οργανώσεων που άρχισαν σταδιακά να έρχονται στο ΕΣΥΜ. Διότι δεν αρκούσε μόνο η ανάδειξη του κ. Λεπίδα ως προβεβλημένου στελέχους αλλά ήταν αναγκαία και η εκ παραλλήλου υπόσκαψη του Προέδρου του ΕΠΑΜ.  

Το έργο αυτό το ανέλαβε με «συνέπεια» ο κ. Λεπίδας, αν κρίνουμε πχ από την ομιλία του σε συνέλευση του Τομέα Δυτικής Ελλάδας στις 16/6, όπου σύγκρινε με «γλαφυρότητα» τον Δ. Καζάκη με έναν μεγάλο πλάτανο που η τεράστια φυλλωσιά του δεν επιτρέπει να αναπτυχθούν τα υπόλοιπα δέντρα που είναι τριγύρω του. Προέτρεψε λοιπόν ότι θα πρέπει να κλαδευτεί ο πλάτανος για να μπορέσει να περάσει ο ήλιος κι έτσι να μεγαλώσουν τα άλλα δέντρα γύρω του! Και για να γίνει κατανοητό ότι δεν μιλάει περί φυτολογίας, το διασαφήνισε:

«Γιατί στις σκιές των μεγάλων δέντρων δεν φυτρώνουν άλλα σπουδαία δέντρα, είναι σκιά εκεί… για να φυτρώσουν πρέπει να επιτρέψει το μεγάλο δέντρο να κλαδευτεί για να περάσει ο ήλιος. Όσο θέλει να κρατήσει το δικό του φύλλωμα το πυκνό και να το επιβάλει μάλιστα, από κάτω άντε λίγο χορταράκι, και αν αυτό θ’ ανθίσει… Ήρθε η στιγμή λοιπόν να καταλάβει και το δικό μας κεντρικό δέντρο, το προεδρικό πλατάνι μας, ότι χρειάζεται να αφήσει το φύλλωμά να περάσει ο ήλιος. Γιατί δεν γίνεται διαφορετικά, χωρίς ήλιο δεν μπορεί να αναπτυχθεί τίποτα»! (Πρακτικά 5ης Συνόδου ΕΣΥΜ, Συνημμένο Νο 5, Ομιλία Φώτη Λεπίδα στην Πάτρα, σελ. 3).

Είναι η πρώτη φορά που ακούμε από κάποιον να ισχυρίζεται ότι η προσωπική του ανεπάρκεια, οφείλεται… στο μέγεθος και την αξιοσύνη του Δ. Καζάκη! Ότι η θωριά του Καζάκη είναι αυτή που τον «πνίγει» και δεν επιτρέπει ν’ αναπτυχθούν οι συναγωνιστές που είναι γύρω του! Ότι ο μόνος τρόπος για να αναδειχθούν οι όποιοι άξιοι μέσα στο ΕΠΑΜ, είναι να «κλαδευτεί» ο Δ. Καζάκης!

Μπορεί να είναι φυσικό κι επόμενο για ορισμένους φιλόδοξους αλλά διανοητικά στο επίπεδο του «θάμνου», να αποτελεί εμπόδιο για την αναρρίχησή τους η θωριά ενός πλατάνου (το πρόβλημα γι αυτούς τους φιλόδοξους, είναι να καταφέρουν να πείσουν τους Επαμίτες να προτιμήσουν τους θάμνους ως φυσικούς ηγέτες τους). Είναι συνεπώς φυσικό κι επόμενο για τις φιλοδοξίες του κ. Λεπίδα, να βλέπει ως εμπόδιο για την περαιτέρω αναρρίχησή του την ύπαρξη του Δ. Καζάκη. Το αφύσικο και απαράδεκτο, είναι να παρίστανται θεσμικά στελέχη στην ίδια συγκέντρωση (ήταν εκεί στην έδρα μαζί του ως ομιλητές οι τότε Γενικός Γραμματέας και Οργανωτικός Γραμματέας), και να ακούνε απαθείς ή και να συγκατανεύουν στα όσα πρότεινε περί κλαδέματος του Προέδρου του ΕΠΑΜ! Είναι οι ίδιοι (οι πρώην Γ.Γ. και Ο.Γ.) που σήμερα αρνούνται να δεχθούν τη διαγραφή του κ. Λεπίδα.

4. Διασυρμός κατά του Δ. Καζάκη.

Το τι εννοούσε περί «κλαδέματος» ο κ. Λεπίδας, φάνηκε σχεδόν από την επομένη της αναρρίχησης του στην ΠΓ, όταν άρχισε τις δημόσιες, προσωπικές και αήθεις επιθέσεις στο πρόσωπο του Δ. Καζάκη μέσα από το Facebook, αλλά και εσωτερικά προς τα μέλη στις διαβουλεύσεις του ΕΣΥΜ.

Μήπως είχε προηγηθεί κάποια προσωπική «κόντρα» μεταξύ τους; Μήπως υπόβοσκε κάποια αντιπάθεια μεταξύ τους από πριν, τέτοια που να δικαιολογεί το μένος που ακολούθησε από μεριάς του κ. Λεπίδα; Όχι, και απόδειξη προς τούτο είναι η εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό του ο Πρόεδρος του ΕΠΑΜ λίγες μόλις μέρες πριν, πράγμα που φαίνεται στα πρακτικά της συνεδρίασης της ΠΓ της 8/5/18 (λίγο πριν από την επίμαχη 4η σύνοδο του ΕΣΥΜ), όπου πρότεινε να συμπεριληφθεί και ο κ. Λεπίδας στη συγκρότηση επιτροπής συναγωνιστών για την προσέγγιση ενός ευρύτερου χώρου προσωπικοτήτων.

Πώς ανταποκρίθηκε σ’ αυτήν την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό του ο Πρόεδρος του ΕΠΑΜ; Με το να αρχίσει μια πρωτοφανή σε έκταση προσωπική επίθεση στον Δ. Καζάκη, διασύροντας όπως μπορούσε, με κάθε τρόπο και κάθε πρόσφορο μέσο στη διάθεσή του, τη δημόσια εικόνα του και επιχειρώντας την ηθική, πολιτική και κοινωνική του εξόντωση. Θα σταχυολογήσω ορισμένες μόνο από αυτές τις αναρτήσεις του που σε καθημερινή βάση καθύβριζαν τον Πρόεδρο του ΕΠΑΜ, σ’ ένα δημόσιο διαδικτυακό μέσο, σε κοινή θέα των χιλιάδων αναγνωστών του Facebook.

«Απτυχιο» (νεολογισμός για τον οποίο ίσως κι ο ίδιος δεν ξέρει πού να τον τονίσει), «ανέραστος» και «Σταλινίσκος» ο Δ. Καζάκης, που «φέρνει αναγούλα» επειδή ο λόγος του έχει βαρύτητα και επηρεάζει κόσμο. Παραθέτω:

ΕιΠΑΜε:
Η τυφλή υποταγή στον κάθε απτυχιο και ανέραστο Σταλινίσκο φέρνει αναγούλα, την δικαιώνουμε όμως λέγοντας πως οι δυστυχείς Έλληνες χρειάζονται ένα νέο είδωλο να αντικαταστήσει το εικονοστάσι στον τοίχο…

Μπορεί ακόμη και οι πιο άσπονδοι εχθροί του Δ. Καζάκη να παραδέχονται την πολιτική του διορατικότητα, ο Φ. Λεπίδας όμως, αν και μέλος (τότε) της Π.Γ. του ΕΠΑΜ, τον χλεύαζε ως… «Αθανασία του Αιγάλεω»(!!), αποκαλούσε υποτιμητικά τις γνώσεις του «αποστηθισμένη Wikipedia», τον ίδιο «τζαμπατζή» επειδή οργώνει την Ελλάδα για ομιλίες, και τα μέλη των Τοπικών Οργανώσεων που τον καλούν για ομιλίες στις περιοχές τους, «προσκυνητές» και «δουλικά άφρονες»! Παραθέτω:  

Πονηρούλης τζαμπατζής που περιφέρει την αποστηθισμένη Wikipedia σε όλη τη χώρα σαν την Αγία Αθανασία του Αιγάλεω αλλά με πληρωμένα όλα από τους προσκυνητές δημιουργεί την φρουρά των δουλικά αφρόνων.

Και βέβαια, μπροστά στον ντούρο αγωνιστή Φ. Λεπίδα, ο Δ. Καζάκης δεν είναι παρά ένας «οπαδός του βολέματος, του ψέματος και της μικροαστικής σιγουριάς», άξιος χλευασμού! Παραθέτω:

Οι κουραδόμαγκες της λευτεριάς.
Από την πρωίαν όλαι αι δυνάμεις της αστυνομίας και των ειδικών  σωμάτων ασφαλείας, αναζητούν έναν ήρωα της λαϊκής απελευθέρωσης που κατηγορήθηκε πως επιθυμεί επανάσταση, ενώ ο ίδιος δηλώνει οπαδός του βολέματος, του ψέματος και της μικροαστικής σιγουριάς!!

Έχει σημασία όμως να πείσουμε τον κόσμο ότι εκτός από «βολεψάκιας» είναι και «ψυχιατρική περίπτωση» ο Καζάκης, ευτυχώς όμως που παρουσιάστηκε ο κ. Λεπίδας για να «τον τελειώσει» από τα δημόσια πράγματα. Παραθέτω:

Η ΚΑΖΑΚΕΙΑΔΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ.
ΑΡΚΕΤΑ ΜΠΗΚΑΜΕ ΣΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ!!!

Και ήταν βέβαιος ότι θα τον «τελειώσει» αφού σχεδόν καθημερινά και πάντα δημοσίως τον αποκαλούσε «ψεύτη» και «αγύρτη», χωρίς να διστάζει να εμπλέκει και τα όργανα του ΕΠΑΜ. Παραθέτω:

«Ο Καζάκης το ψεύδος, την αγυρτεία και την εξαπάτηση δεν την περιόρισε μέσα στα όργανα. Την έκανε τρόπο ζωής»!

Κι εφόσον είναι «ψεύτης» και «αγύρτης» ο Δ. Καζάκης, δεν δίσταζε να αφήνει υπονοούμενα για ποινική δίωξή του, ταυτίζοντάς τον με τον Σώρρα. Παραθέτω:

«Αν και ο Καζάκης με επιλέξει ως δικηγόρο του αύριο (λέμε τώρα) που θα παραπέμπεται για τα ίδια αδικήματα με το Σώρρα, τότε επαγγελματικά δε μπορώ να του αρνηθώ!!»!

Όχι όμως μόνο με τον Σώρρα, αλλά εν μέσω χλευαστικών αναφορών, ταύτιζε άμεσα τον Δ. Καζάκη με Βελόπουλους και Λιακόπουλους! Παραθέτω:

«Επί μιά τριακονταετία, δε μπορεί βρέ παιδί μου να διαβάσει λίγο να πάρει ένα πτυχίο, αλλά μπορεί να διδάσκει ανα τας οδούς και τα ρύμας τα ανώτερα μαθηματικά και τα ανώτερα οικονομικά!!
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ Ο ΣΩΡΡΑΣ, Ο ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ο ΒΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ κλπ. 
ΥΠΑΡΧΕΙ  ΦΩΛΙΑ!!!»!

«Υπάρχει φωλιά»! Αυτή την υποτιμητική φράση (και σε κεφαλαιογράμματη γραφή) χρησιμοποίησε, αφήνοντας να εννοηθεί ένας κοινός τόπος και μια κοινή ταύτιση του Δ. Καζάκη με κάθε δημόσιο εκφραστή της νεοελληνικής αθλιότητας. Όλη αυτή τη διασπορά δημόσιου οχετού, η πλειοψηφία της Π.Γ. που τώρα αρνείται την διαγραφή του, την αποκαλούσε «άσκηση κριτικής»! Τα μέλη της όμως, αν και γνώριζαν ότι υπήρχε κατατεθειμένη πρόταση διαγραφής του, δεν είχαν το σθένος να έρθουν ενώπιον των μελών του ΕΣΥΜ και να υπερασπιστούν το δικαίωμά του σ’ αυτού του είδους την «άσκηση κριτικής». Παρότι, με άνεση και έπαρση, εξέφρασαν την άποψή τους αυτή λίγες ημέρες πριν κατά τη συνεδρίαση της Π.Γ.

5. Η απόπειρα διαγραφής του Δ. Καζάκη από το ΕΠΑΜ!

Πού αποσκοπούσε όλη αυτή η λυσσαλέα προσπάθεια αποδόμησης της προσωπικότητας του Δ. Καζάκη στο ηθικό, πολιτικό, κοινωνικό, προσωπικό, ακόμη και στο οικογενειακό πεδίο; Αποσκοπούσε στην άρση της εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του μέσω της συνεχούς υπόσκαψής του, έως και της πλήρους αποδόμησής του στη συνείδηση των Επαμιτών, και την εν συνεχεία απόπειρα διάδοχης κατάστασης.  

Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, φαίνεται ωστόσο ότι κάποιοι βιάζονταν πολύ. Η «πολιτική συμμαχιών» με άλλες δυνάμεις θα έπρεπε κατά τη γνώμη τους να προχωρήσει το δυνατό συντομότερο, και ο Δ. Καζάκης θεωρούνταν ένα «βαρίδιο» σ’ αυτήν την κατεύθυνση λόγω της επιμονής του σε κάποιες βασικές αρχές που θα πρέπει να διέπουν τις όποιες συνεργασίες μας (θα εξηγήσω λίγο πιο κάτω την πλευρά αυτή που αποδείχθηκε καθοριστική για τη σημερινή κρίση στο ΕΠΑΜ). Η προσπάθεια λοιπόν για την άρση της εμπιστοσύνης των Επαμιτών στον Δ. Καζάκη και η ηθική απαξίωση του ουσιαστικού ιδρυτή και προέδρου του ΕΠΑΜ, ένα στόχο είχε: Να οδηγήσουν το ΕΠΑΜ στο να απαλλαγεί από τα «βαρίδια» της ιδρυτικής διακήρυξης και των αρχών του Μετώπου!

Πώς όμως να «απαλλαγείς» από τον θεσμικά κατοχυρωμένο εκ του Συνεδρίου, Πρόεδρο του ΕΠΑΜ; Ένας τρόπος είναι να τον «ευνουχίσεις», μετατρέποντάς τον σε απλό εκπρόσωπο και σύμβουλο του κόμματος, πράγμα που επαναλάμβαναν σε όλους τους τόνους ο Γ.Γ. και τα μέλη της πλειοψηφίας της Π.Γ. ότι αυτός πρέπει να είναι ο ρόλος του Προέδρου, και που συνόψισε ο Φώτης Λεπίδας σε ανάλυσή του στη διαβούλευση του ΕΣΥΜ ήδη από τις αρχές Ιουνίου, γράφοντας ανάμεσα σε άλλα:

FOTIS LEPIDAS, ΕΣΥΜ,  Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΒΟΝΑΠΑΡΤΙΣΜΟΥ
«Ο Πρόεδρος είναι ο νόμιμος εκπρόσωπος του ΕΠΑΜ δηλαδή αυτός που εκπροσωπεί το ΕΠΑΜ έναντι των αρχών… Έχει δικαίωμα να προεδρεύει στα όργανα και να εποπτεύει τη λειτουργία, χωρίς όμως δυνατότητα αποφασιστικής παρέμβασης αλλά μόνον συμβουλευτικής… ο Πρόεδρος δεν έχει καμία αποφασιστική αρμοδιότητα μιας και δεν αποτελεί «αποφασιστικό» αλλά «πολιτικό» (εκφραστής της πολιτικής που χαράσσουν τα όργανα του ΕΠΑΜ) όργανο του ΕΠΑΜ». (σ.σ.: οι έντονες υπογραμμίσεις δικές μου).

Με άλλα λόγια και με μια πλήρως διαστροφική ερμηνεία των σχετικών άρθρων του καταστατικού, ο Πρόεδρος του ΕΠΑΜ υποβαθμιζόταν σε έναν απλό συμβουλάτορα ή έναν καλό παρουσιαστή (κάτι σαν «εκπρόσωπος δημοσίων σχέσεων») των θέσεων και αποφάσεων που θα εκπορεύονταν από την Π.Γ.!

Το να υποχρεώσουν τον Δ. Καζάκη να μετατραπεί σε «κονφερανσιέ» των αποφάσεων της Π.Γ., ήταν απολύτως βέβαιο ότι δεν θα ευδοκιμούσε -όπως και αποδείχθηκε. Μεθοδεύθηκε λοιπόν εκ παραλλήλου η υπόσκαψή του και η αποδόμηση της προσωπικότητάς του που πήρε την έκταση που περιέγραψα πιο πάνω, με σκοπό να προετοιμαστεί το έδαφος για την απόπειρα διαγραφής του ή έστω της αποπομπής του! Απίστευτο; Κι όμως, το αίτημα διαγραφής του Δ. Καζάκη από το ΕΠΑΜ κατατέθηκε απροκάλυπτα και ξεκάθαρα στις 12/7 από τον Φώτη Λεπίδα στην Πολιτική Γραμματεία! Για ποιο λόγο στις 12/7; Διότι απείχε μόλις 10 μέρες η προγραμματισμένη σύνοδος του Εθνικού Συμβουλίου, κι επομένως φρόντισε να υπάρχει έγκαιρα κατατεθειμένο το αίτημα ώστε να «μετρηθούν» οι αντιδράσεις πριν να τεθεί επισήμως στη σύνοδο για να συζητηθεί. Για να ανταπεξέλθει σε τυχόν κωλύματα λόγω καταστατικού, φρόντισε να συμπεριλάβει κάθε ενδεχόμενη εναλλακτική, δηλ. διαγραφή, αποπομπή και παραίτηση:   

Παραθέτω το αίτημά του:

FOTIS LEPIDAS, Π.Γ. 12/7/18
ΑΠΟΠΟΜΠΗ Δ.ΚΑΖΑΚΗ – ΑΛΛΩΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ
Λόγω παραβιάσεως της εκλογικής νομοθεσίας, των καταστατικών αρχών, και όλων των ισχυουσών διατάξεων για τα “σωματεία” κατά τον Α.Κ, εκ μέρους του κυρίου Καζάκη, μιάς και δήλωσε και δηλώνει ψευδείς ιδιότητες (επιστημονική και επαγγελματική ιδιότητα που δεν έχει, εργασιακή πορεία που δεν διαθέτει ως οικονομολόγος κ.ο.κ) θέτω άμεσα θέμα διαγραφής του η παραιτήσεως του από κάθε όργανο του ΕΠΑΜ. (σ.σ.: η έντονη υπογράμμιση δική μου).

Ορισμένοι ίσως να σκεφτούν ότι παραήταν βιαστική και άκαιρη η ενέργεια αυτή του κ. Λεπίδα να «ξεμπερδεύει» το συντομότερο μ’ αυτόν που στοχοποίησε ως τον κύριο αντίπαλό του. Οι εξελίξεις όμως τον πίεζαν να κινηθεί τάχιστα, πριν πληθύνουν οι φωνές διαμαρτυρίας στο πρόσωπό του από τον οχετό που διοχέτευε στο Facebook. Η αλαζονεία του από την «επιτυχία» του στην προηγούμενη σύνοδο του ΕΣΥΜ, τον οδήγησε μάλλον στην έπαρση ότι οι συνεδριάσεις του ΕΣΥΜ είναι το προνομιακό του πεδίο αφού είχε και τη στήριξη του μεγαλύτερου μέρους της ΠΓ, και ιδίως του «πυλώνα της σκέψης», δηλ. του Γενικού Γραμματέα! Στο κάτω-κάτω της γραφής, ο ίδιος με την ευφράδειά του σε συνεργασία με τον «πυλώνα» αυτόν, αιφνιδιάζοντας τότε το σώμα, «εξανάγκασαν» τον πρόεδρο «να τα βροντήξει» και να φύγει από την προηγούμενη συνεδρίαση, αφήνοντας το πεδίο εν πολλοίς ελεύθερο να το νέμονται οι δυο τους! Γιατί να μην τον εξαναγκάσουν και τώρα, όχι απλώς να φύγει αλλά και να παραιτηθεί ή έστω να δεχθεί την υποβάθμιση του ρόλου του, μπροστά στην πίεση που θα δεχόταν από το «κατηγορητήριο» φεϊσμπουκικής υφής, που θα αγόρευε με τη δέουσα οίηση ενάντιά του ο αδόλεσχος και πολυρρήμων δικηγόρος;

Είναι όμως εφικτό να διαγραφτεί ο Πρόεδρος σε συνεδρίαση του ΕΣΥΜ εφόσον το θέμα είναι αρμοδιότητας του συνεδρίου, ή ήταν απλώς μια κίνηση εντυπωσιασμού; Ο κ. Λεπίδας πάντως, όταν μετέφερα στο ΕΣΥΜ την απαίτησή του αυτή και ακολούθησε θύελλα αντιδράσεων, επέμενε ότι ναι, είναι εφικτό – αφού πρώτα αποκάλεσε με τη συνήθη του «γλαφυρότητα» «χαμερπή», «ευηθή» και «πεφυσιωμένο ουτιδανό»(!;) κάθε αντιδρώντα. Τι είδους επιχειρηματολογία χρησιμοποίησε για να στηρίξει το αίτημά του; Παραθέτω:

FOTIS LEPIDAS, ΕΣΥΜ, 13/7/18
Αίτημα Διαγραφής του Δ. Καζάκη απο τον κ. Λεπίδα
Όσοι δεν πάσχουν από ετερονομίας στη σκέψη γνωρίζουν πως αίτημα διαγραφής προέδρου πολιτικού οργανισμού υποβάλλεται σε οποιοδήποτε κομματικό όργανο το οποίο διαβιβάζει αρμοδίως. Η διαγραφή προέδρου είναι σύνθετη καταστατική πράξη. Το συνέδριο αποφασίζει περί της θέσεώς του  και μετά η ΤΟ περί της ιδιότητας του μέλους. Είναι σαφές για τους μη εκ του προχείρου σοφούς, πως η υποβολή αιτήματος διαγραφής προέδρου με αιτιολογία την εξαπάτηση των μελών του κόμματος, είναι ζήτημα μείζονος πολιτικής σημασίας…

Μπορεί να ακούγονται σαν δικολαβίστικες ρητορείες τα επιχειρήματά του, το γεγονός πάντως είναι ότι το εννοούσε όντως το αίτημα διαγραφής ή έστω αποπομπής, ή ακόμη και παραιτήσεως του Προέδρου του ΕΠΑΜ που κατέθεσε για να τεθεί στην επικείμενη σύνοδο του ΕΣΥΜ!

Πώς αντέδρασε η Π.Γ. απέναντι σ’ αυτό το αίτημα του κ. Λεπίδα; Δια της σιωπής! Κανονικά θα έπρεπε εφόσον το θέμα είναι αρμοδιότητας συνεδρίου, να δοθεί γραπτώς μια διευκρινιστική απάντηση στον αιτούντα από τον Γ.Γ. περί του ανυπόστατου του αιτήματός του, η οποία να κοινοποιηθεί και στο ΕΣΥΜ. Δεν έγινε όμως καμία τέτοια ενέργεια και ήταν πλέον βέβαιο ότι η ΠΓ θα το κατέθετε ως αίτημα κατά τη σύνοδο του ΕΣΥΜ, αν μη τι άλλο ως μέσο πίεσης και ηθικής καταδίκης (θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για ορισμένους να καταγραφεί στα πρακτικά ότι συζητήθηκε αίτημα διαγραφής ή αποπομπής κατά του Προέδρου). Όπως και πράγματι αποπειράθηκε να το κάνει ο Γ.Γ., όταν στην τελευταία συνεδρίαση της ΠΓ προ του ΕΣΥΜ διαμορφωνόταν η Ημερήσια Διάταξη της συνόδου. Ο Γ.Γ. το ανέσυρε «απ’ το συρτάρι» ως ένα από τα θέματα που θα έπρεπε να μπουν στην Η/Δ της 22/7. Η παρέμβαση του σ. Γ. Γκινοσάτη ήταν άμεση και απορριπτική, καταδεικνύοντας το ανυπόστατο ενός τέτοιου αιτήματος. Δεν ακούστηκε καμία αντίδραση στα λεγόμενά του – πώς θα μπορούσε να ακουστεί άλλωστε εφόσον το «αίτημα» ήταν διάτρητο; Παρόλ’ αυτά, ήταν δεδομένο πλέον ότι θα ετίθετο κατά τη σύνοδο (στο θέμα «4. Προτάσεις καταγγελιών για παραιτήσεις, αποπομπές, διαγραφές από καταγγέλλοντες» σύμφωνα με την Η/Δ που δημοσίευσε η ΠΓ), απλώς και μόνο για να καταγραφεί στα πρακτικά κι έτσι να αξιοποιηθεί καταλλήλως κατά του Δ. Καζάκη με την πρώτη ευκαιρία. Οι εμπνευστές του όμως δεν έδωσαν εντέλει στον εαυτό τους την «ευκαιρία» να το θέσουν, γιατί μπροστά στην κατακραυγή που συγκέντρωνε η τόσο απροκάλυπτη και επί μακρόν υπόθαλψη του κ. Λεπίδα όπως και πολλές άλλες πλευρές της θητείας τους, επέλεξαν να μην πατήσουν καν το πόδι τους στη σύνοδο του ΕΣΥΜ, προτιμώντας να μηχανευθούν δικαιολογίες για την αναβάλλουν! 

6. Πού οφείλεται ο εναγκαλισμός του κ. Λεπίδα από την πρώην Π.Γ.;

Όπως φαίνεται, η προστασία που απολάμβανε ο κ. Λεπίδας από ορισμένα στελέχη της πρ. Π.Γ. οφειλότανε στην προσπάθεια ανάδειξής του ως «αντίβαρο» στον Δ. Καζάκη, προκειμένου μέσω αυτού, να προωθηθούν συνεργασίες χωρίς αρχές και χωρίς προαπαιτούμενα με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Θεωρούσαν τον Δ. Καζάκη ως εμπόδιο στην πολιτική συμμαχιών γιατί επέμενε στο αυτονόητο: Τι είδους συνεργασία μπορεί να υπάρξει, αν αρνείται η πολιτική δύναμη με την οποία θα συμπράξεις ότι α) απαιτείται αποκατάσταση του δημοκρατικού πολιτεύματος, και β) ότι έχει δικαίωμα η χώρα να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες διαγραφής του χρέους; Τι είδους συνεργασία δηλ. μπορεί να υπάρξει αν ο πολιτικός σου σύμμαχος,  αρνείται ότι έχει καταλυθεί η δημοκρατία και παράλληλα επιμένει στην πολιτική των διαπραγματεύσεων με Ε.Ε., ΔΝΤ κλπ, επιβάλλοντας κι εσένα να μην ξεφύγεις από αυτήν τη γραμμή καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της πολιτικής συμμαχίας μαζί του; Διότι αν προχωρήσεις χωρίς αυτούς τους όρους σε συνεργασία, εκφυλλίζεσαι σύντομα σε «ουρά» του όποιου συμμάχου, με αντάλλαγμα την υπόσχεση κοινοβουλευτικής παρουσίας!  

Η τάση αυτή που υπήρχε μέσα στην Π.Γ. προωθούμενη από ορισμένα κορυφαία στελέχη της, βρήκε την έκφρασή της στον κ. Λεπίδα που δήλωνε τις προθέσεις του στα μέλη του ΕΠΑΜ, φέροντας ως παράδειγμα την κυρία που όταν ήταν κυβερνητικό στέλεχος, είχε πει ότι «ο ΕΝΦΙΑ είναι πατριωτικό καθήκον»! Το ξεκαθάρισε ευθαρσώς ο κ. Λεπίδας στην ομιλία του στα μέλη μας στην Πάτρα:

Ας δούμε τι κάνουμε με τις συμμαχίες, το οποίο θα μας ταλανίσει και θα μας οδηγήσει είτε σε δυνάμωμα είτε σε διάλυση. Τι κάνουμε με τις συμμαχίες; Ακούγονται φωνές, σοβαρές φωνές «μα, θα πάω με τη Νάντια Βαλαβάνη; Η οποία το 2012 είχε πει αυτό; Μα, θα πάω με τον Λαφαζάνη, που το 2013 είχε πει αυτό»; Δηλαδή τι κάνουμε; Κάνουμε ουσιαστικά ιστορικό μνημόσυνο. Στην πολιτική ιστορικά μνημόσυνα δεν γίνονται… (Πρακτικά 5ης Συνόδου ΕΣΥΜ, Συνημμένο Νο 5, Ομιλία Φώτη Λεπίδα στην Πάτρα, σελ. 4).

Παρακάμπτω το «πονηρό» αυτής της αναφοράς του εφόσον κανείς δεν ασχολήθηκε ποτέ με το τι είπε ο κ. Λαφαζάνης «το 2013», ή π.χ. η κα Βαλαβάνη «το 2012» – αλλά στο τι έλεγε το 2015 ως αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών! Παραθέτω λοιπόν αυτούσια τη συνέχεια του συλλογισμού του που χρησιμοποιώντας ως άλλοθι τα δύο αυτά ονόματα, επεκτείνει επικίνδυνα τη σκέψη του για να ταυτίσει συλλήβδην τις απόψεις που απορρίπτουν συνεργασίες με πολιτευτές που υπηρέτησαν το καθεστώς κατοχής, ως απόψεις ταυτόσημες με τον… ναζισμό! Είναι απίστευτο κι όμως αληθινό! Ο κ. Λεπίδας, επινοώντας και παίζοντας με τη λέξη «Καθαρότητα» που την προσάπτει ως ιδεοληπτική μομφή σε όσους αρνούνται να συμπράξουμε με δωσίλογες δυνάμεις, κάνει μια αυθαίρετη αναγωγή της «καθαρότητας» αυτής με τις διακηρύξεις περί «καθαρότητας της Αρίας Φυλής», υποδεικνύει ότι με τον τρόπο αυτό κινδυνεύει το ΕΠΑΜ να γίνει «ένα κόμμα Αρίας Φυλής», επισημαίνοντας ότι «έρχεται από κάτω ο ναζισμός ως νοοτροπία πλέον» και άρα θα οδηγηθούμε ως Μέτωπο, αντί της απελευθέρωσης της χώρας, να φτιάξουμε… φυλακές! Με άλλα λόγια, σύμφωνα με τη συλλογιστική του κ. Λεπίδα, όποιος αρνείται τη συνεργασία με ανθρώπους που υπηρέτησαν το καθεστώς κατοχής, είναι εν δυνάμει… Ναζιστής! Παραθέτω:

Διότι αν είναι να πάμε με αυτές τις αναγωγές προς τα πίσω, για να δούμε τι έχει κάνει ο καθένας και να αναζητήσουμε τους Καθαρούς, δείτε σε τι παγίδα μεγάλη πέφτουμε. Πέφτουμε στην παγίδα της Αρίας πολιτικής φυλής, που σημαίνει ότι μπορούμε να βρούμε μόνο τους πεντακάθαρους ιστορικά για να φτιάξουμε ένα πεντακάθαρο κόμμα ιστορικά, που σημαίνει δηλ. ένα κόμμα Αρίας Φυλής! Έρχεται από κάτω ο ναζισμός, ως νοοτροπία πλέον, και αρχίζει και μπολιάζει. Και αν το κάνεις αυτό, μετά θα περάσεις και στο δεύτερο σκηνικό που λες: Εφόσον εγώ είμαι της Αρίας Φυλής, σημαίνει ότι όλοι οι άλλοι δεν καταλαβαίνουν αυτά που λέω εγώ, άρα δεν φτιάχνω κοινωνία, φτιάχνω φυλακές, φτιάχνω ανελεύθερα πράγματα, ενώ έχω ξεκινήσει με τις καλύτερες των προθέσεων. (Πρακτικά 5ης Συνόδου ΕΣΥΜ, Συνημμένο Νο 5, Ομιλία Φώτη Λεπίδα στην Πάτρα, σελ. 4).

7. Αφετηρία ανατροπής των προταγμάτων του ΕΠΑΜ!

Μπορεί η πιο πάνω συλλογιστική του κ. Λεπίδα να εμπίπτει στη λόγια ρήση ράβδος εν γωνία άρα βρέχει, ωστόσο κάθε άλλο παρά «αθώα» είναι η σαφής αιχμή του να ταυτίσει εμμέσως ένα από τα βασικά προτάγματα του ΕΠΑΜ, με δήθεν ναζιστικές λογικές! Διότι απέναντι στο βασικό πρόταγμα για την τιμωρία όλων των ενόχων, αντιπαραθέτει το «αν είναι με τις αναγωγές αυτές να πάμε προς τα πίσω για να δούμε τι έχει κάνει ο καθένας και να αναζητήσουμε τους καθαρούς, δείτε σε τι παγίδα μεγάλη πέφτουμε». Και η «παγίδα» δεν είναι άλλη από αυτήν που υποκριτικά περιέγραψε, ταυτίζοντας την αναζήτηση των ευθυνών του ντόπιου πολιτικού προσωπικού με… ναζιστική νοοτροπία! Εκεί δηλ. που λέγαμε για την τιμωρία όλων των ενόχων, αλλάζουμε ξάφνου θέση 180 μοιρών και τώρα θα πρέπει να λέμε «συνεργασία με κάποιους κι ας υπήρξαν ένοχοι»! Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που πολιτικές δυνάμεις, όπως η ΛΑΕ, αρνούνται να προσυπογράψουν τη μήνυση περί Εσχάτης Προδοσίας που κατέθεσε το ΕΠΑΜ: γιατί μια τέτοια προσυπογραφή, θα τους αποκόψει από πρώην συντρόφους τους που τώρα υπηρετούν τις κυβερνητικές επιλογές, και τους οποίους περιμένουν να τους εντάξουν στις γραμμές τους μόλις διαλυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός είναι και ο λόγος που στελέχη της πρώην Π.Γ. υποβάθμιζαν συνεχώς τη μήνυση (το γνωρίζουμε από αναφορές των πρακτικών των Τοπικών Οργανώσεων για τα όσα κήρυττε στις περιοδείες του ο Ο.Γ.), διότι αντιλαμβάνονταν ότι αποτελούσε αγκάθι στις σχέσεις που προσδοκούσαν ν’ αναπτύξουν με δυνάμεις και στα αριστερά αλλά και στα δεξιά του πολιτικού φάσματος. Αυτός είναι ο λόγος που ο πρ. Γ.Γ., Δ. Κυπριώτης, αρνήθηκε να συνοδεύσει (παρόλο που όφειλε εκ της θέσεώς του) το κλιμάκιο του ΕΠΑΜ στον Άρειο Πάγο για την κατάθεση της μήνυσης περί Εσχάτης, προκειμένου ν’ αποφύγει να εκτεθεί σε επαφές για μελλοντικές πολιτικές συνεργασίες ενός ΕΠΑΜ με παροπλισμένο τον Δ. Καζάκη (όπως σχεδίαζαν). Αυτός είναι ο λόγος που κι ο ίδιος ο κ. Λεπίδας δεν συμμετείχε ούτε αυτός στην κατάθεση της μήνυσης στον Άρειο Πάγο, παρόλο που υποσχόταν ότι θα είναι παρών! Δεν συμμετείχε ούτε στην ειδική συνεδρίαση του ΕΣΥΜ για την εξουσιοδότηση της μήνυσης στον Άρειο Πάγο, αποφεύγοντας έτσι με κάθε τρόπο να εκτεθεί, μονίμως «επιμελώς απών» απ’ όπου απαιτούνταν όχι μεγάλα λόγια αλλά έργα και προσωπικό ρίσκο! Παρών όμως πάντοτε όπου του δίνονταν η ευκαιρία για να υποβαθμίζει και να απαξιώνει ξεκάθαρα και χωρίς μισόλογα τη μήνυση περί Εσχάτης, σε κάθε δημόσια ομιλία του ή τηλεοπτική εμφάνιση. Γι αυτήν την επιχειρούμενη στροφή των 180 μοιρών στα προτάγματα του ΕΠΑΜ, ο Γ.Γ. και τα μέλη της πλειοψηφίας της Π.Γ. είχαν την άνεση να μην εκτίθενται άμεσα οι ίδιοι στα μέλη του Μετώπου, βάζοντας μπροστά τον πρόθυμο κ. Λεπίδα να προετοιμάζει δημοσίως το έδαφος!  

Την τιμή του ΕΠΑΜ απέναντι στα πιο πάνω λεγόμενα του κ. Λεπίδα δεν την έσωσαν οι τότε Γ.Γ. και Ο.Γ. που βρίσκονταν μαζί του στην έδρα, αλλά τα μέλη του τομέα Δυτικής Ελλάδας που ζήτησαν το λόγο και διαμαρτυρήθηκαν. Όπως λ.χ. η συναγωνίστρια που αναγκάστηκε να του διευκρινίσει: «Δεν μιλάω για καθαρότητα πολιτική, άλλα με άτομα τα οποία έχουν εφαρμόσει μνημόνια έχω πρόβλημα, άτομα που έχουν ψηφίσει μνημόνια, έχουν εφαρμόσει μνημονιακά και είναι υφυπουργοί και έχουν ως πατριωτικό καθήκον τον ΕΝΦΙΑ, έχω πρόβλημα, θα το ξανακάνουν»! Τι της απάντησε ο λαλίστατος κατά τα άλλα κ. Λεπίδας; Ψέλλισε ότι εννοεί εκείνους που «έμπρακτα» έχουν «μετανιώσει»: «Αν μετανιώσουν έμπρακτα σου λέω, Γιάννα»! (ό.π., σελ. 5, 6).

Δεν διευκρίνισε με τι τρόπο θα μας δείξουν οι όποιοι «μετανιωμένοι» ότι «μετάνιωσαν έμπρακτα». Με το να κάνουν π.χ. 40 μετάνοιες μπροστά σε εικόνισμα; Να αυτομαστιγωθούν δημοσίως με βουκέντρα; Ή μήπως να μας υποσχεθεί η γνωστή κυρία πως θα βάλει πιπέρι στο στόμα αν ξαναπεί τέτοια φράση; Διότι την ευκαιρία και τη δυνατότητα να δείξουν «έμπρακτη μετάνοια» όσοι, σε όλο το φάσμα των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων, είχαν με το ένα ή τον άλλον τρόπο ή έστω από άγνοια και αφέλεια εμπλακεί με το κατοχικό καθεστώς, την έχει δώσει απλόχερα και με σαφήνεια το ΕΠΑΜ με την πρόταση συνεργασίας του: Να αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις για την αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας και για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας (πράγμα που προϋποθέτει το δικαίωμα της χώρας σε μονομερείς ενέργειες ακύρωσης όλων των συμβάσεων, και όχι τα αναμασήματα ξανά περί «διαπραγματεύσεων»). Η αποδοχή μιας τέτοιας συμφωνίας, είναι ένδειξη πραγματικών προθέσεων και όχι οι γενικόλογες «αντιμνημονιακές» διακηρύξεις. Ποια η καλύτερη απόδειξη της «έμπρακτης μετάνοιας» τους από το να λάβουν, έστω και τώρα, μια ξεκάθαρη θέση απέναντι στην κατάλυση της δημοκρατικής νομιμότητας στη χώρα μας και να δεσμευτούν ενώπιον του ελληνικού λαού ότι θα την αποκαταστήσουν πλήρως; Αυτό δεν ζητάμε απ’ τις πολιτικές αυτές δυνάμεις ως προαπαιτούμενο της όποιας συνεργασίας; Γι’ αυτό δεν μπήκαμε στην διαδικασία να συζητάμε μαζί τους; Με αυτόν τον τρόπο δεν τους δίνουμε την ευκαιρία να δείξουν «έμπρακτα» την μεταμέλειά τους; Το ότι επέδειξαν απροθυμία να αναλάβουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις, είναι δική μας ευθύνη; Είναι δική μας «ξεροκεφαλιά» το ότι, από τη στιγμή που δεν το δέχονται, το σύνολο σχεδόν των Επαμιτών δεν θέλει να συνεργαστούμε μαζί τους;… Γι αυτό το λόγο είχε απόλυτο δίκιο η συναγωνίστρια στην απάντησή της προς τον αμήχανο κ. Λεπίδα: «Θεωρώ ότι αν το κάνεις μία φορά θα το κάνεις συνέχεια».

Οι τότε Γ.Γ. Δ. Κυπριώτης και Ο.Γ. Μιχ. Αριδάς που βρισκόταν όπως είπαμε μαζί του στην έδρα των ομιλητών, συναινούσαν απολύτως στα λεγόμενα του κ. Λεπίδα. Προφανώς, συναινούσαν -εφόσον δεν έκαναν καμία διευκρινιστική παρέμβαση στα λεγόμενά του- και στο ότι όσοι μέσα στο ΕΠΑΜ είναι αρνητικοί στην πολιτική συμμαχιών με ανθρώπους ή δυνάμεις που υπηρέτησαν το καθεστώς κατοχής, είναι οιονεί… ναζιστές, «διακινδυνεύοντας» με την επιμονή τους να μετατρέψουν και το ίδιο το ΕΠΑΜ σε «ναζιστικό κόμμα» κάποιας υποτιθέμενης «Αρίας καθαρότητας»! Συναινούσαν συνεπώς και στην απόπειρα αλλοίωσης του προτάγματος του ΕΠΑΜ για την τιμωρία όλων των ενόχων!

Τα πράγματα είναι απλά για μένα, συναγωνιστές. Τα θεσμικά αυτά στελέχη όπως και ορισμένα άλλα μέλη της πρώην Π.Γ., έκαναν την επιλογή τους εδώ και πολύ καιρό, άσχετα αν δεν την εξέφρασαν ποτέ ξεκάθαρα στις συνεδριάσεις της ΠΓ ή του ΕΣΥΜ, καλυπτόμενοι πίσω από μισόλογα και «στρογγυλεμένες» εκφράσεις. Όποιοι άλλοι συναγωνιστές λοιπόν συμφωνούν με την πολιτική συμμαχιών χωρίς στοιχειώδεις αρχές που θα πρέπει να διέπουν τις συνεργασίες, έχοντας την προσδοκία της εισόδου στη βουλή πίσω από οποιονδήποτε «μας δεχθεί» έστω κι αν απαιτήσει να είμαστε «βουβοί» στα βασικά μας προτάγματα, ας ακολουθήσουν το δρόμο που έχουν πάρει τα στελέχη αυτά. Διότι αυτό είναι το πολιτικό διακύβευμα της παρούσας κρίσης στους κόλπους του ΕΠΑΜ, κι όχι το προπέτασμα καπνού περί δήθεν «παράνομης σύγκλησης της συνόδου του ΕΣΥΜ», περί δήθεν «αντικαταστατικών ενεργειών» ή περί δήθεν «αυταρχισμού του Δ. Καζάκη» και λοιπές ανοησίες που λένε και γράφουν για τους αφελείς. Συνεπώς όποιοι άλλοι συναγωνιστές επιλέγουν την πολιτική συμμαχιών άνευ όρων προκειμένου να προσκολληθούμε όπως-όπως δίπλα σε κάποιον άλλον ή άλλους κομματικούς σχηματισμούς με αντάλλαγμα τις υποσχέσεις για μια κοινοβουλευτική έδρα, ας ακολουθήσουν τα μέλη αυτά της πρώην ΠΓ στο δρόμο τους. Δεν μ’ ενδιαφέρει κι ούτε θα στεναχωρηθώ για όσους το κάνουν γιατί το να πατάς σε δύο βάρκες με αντίθετη κατεύθυνση, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον καταποντισμό για όλους μας. Ας το αποφασίσουν λοιπόν κι ας τους ακολουθήσουν το δυνατό συντομότερα, όποιοι και όποιες, συνειδητά ή εν τη αφελεία τους, λαχταράνε να γίνουμε ουρά τρίτων ή αρέσκονται στα παραμύθια ή τις κολακείες ορισμένων μελών της πρώην Π.Γ. και τα γλυκόλογα που τους υπόσχονται στ’ αφτί.

8. Οι απειλές του κ. Λεπίδα προς το ΕΠΑΜ.

Από τις 12/7 που αιτήθηκε την διαγραφή του Δ. Καζάκη και μετά, ο κ. Λεπίδας «ξεσάλωσε» τελείως κι άρχισε πλέον να ρίχνει ξεκάθαρες απειλές προς τα μέλη του ΕΠΑΜ, προς τα όργανα του ΕΠΑΜ, προς τον Πρόεδρο και προς την ίδια τη νομική υπόσταση του Μετώπου, ότι θα προβεί σε μήνυση κατά του ΕΠΑΜ ως… εγκληματική οργάνωση!

Στις 13/7, σε εσωτερική διαβούλευση της Π.Γ., προειδοποιεί για τις προθέσεις του να υποστούν «ενδεχόμενο ποινικό έλεγχο» τα μέλη του ΕΠΑΜ που δεν θα καταγγείλουν άμεσα τον «προφήτη» (όπως ειρωνικά αποκαλούσε τον Δημήτρη Καζάκη)! Διότι και μόνον η γνώση ότι ο Δ. Καζάκης είναι -κατά την προσφιλή του εμμονή- απατεώνας, όποιο μέλος δεν τον καταγγείλει «αποτελεί ενδεχομένως στοιχείο για διερεύνηση και της ιδικής του συμμετοχικής θέσης»! Οι ευθείες απειλές στρέφονταν πρωτίστως στα μέλη των οργάνων, εφόσον «Όλα τα μέλη του πολιτικού υποκείμενου και κυρίως όσοι μετέχουν στα όργανα θα έχουν τεράστια ευθύνη», και τούτο διότι οι πράξεις τους ως μέλη του ΕΠΑΜ «διώκονται σε βαθμό κακουργήματος»!… Και για ποιο λόγο «κινδυνεύουμε» ως μέλη του ΕΠΑΜ με όλον αυτόν τον ποινικό κώδικα; Διότι αφήνει υπονοούμενα περί δήθεν εγκληματικής δράσης του Μετώπου, ταυτίζοντάς το άμεσα με την οργάνωση του Σώρρα αφού γράφει ότι οι δραστηριότητες του ΕΠΑΜ και του Δ. Καζάκη «εκπέμπουν άρωμα όμοιο σχεδόν με πράξεις και διαδικασίες που οδήγησαν σε απαγγελία κακουργηματικών κατηγοριών στην εγκληματική σέχτα του Σώρρα»!

Παραθέτω ολόκληρη την πρωτοφανή, εμετική και εκφοβιστική αυτή απειλή του:

FOTIS LEPIDAS, Π.Γ. 13/7/18
Η συμπεριφορά και οι πράξεις του κάθε “πυγμαίου” που τανύεται τον “ηγέτη” και της “ομάδας” του, εκπέμπουν άρωμα όμοιο σχεδόν με πράξεις και διαδικασίες που οδήγησαν σε απαγγελία κακουργηματικών κατηγοριών στην εγκληματική σέχτα του Σώρρα. Θα σας κοινοποιήσω το σχετικό κατηγορητήριο. Όποιος δεν απαιτήσει την απομάκρυνση προφήτη άμεσα, είναι πλέον έτοιμος για ενδεχόμενο ποινικό έλεγχο. Η Γνώση θα αποτελεί ενδεχομένως στοιχείο για διερεύνηση και της ιδικής του συμμετοχικής θέσης. Όλα τα μέλη του πολιτικού υποκείμενου και κυρίως όσοι μετέχουν στα όργανα θα έχουν τεράστια ευθύνη. Η εμφάνιση ψευδών γεγονότων ως αληθών (περί επιστημονικών και επαγγελματικών ιδιοτήτων και εργασίας) με σκοπό να πείσει τρίτους (μέλη του κόμματος και κοινωνία) να προβούν σε πράξη η παράλειψη (εγγραφή ως μέλους, καταβολή συνδρομής, ενίσχυσης, εξόδων διακίνησης, διαμονής, διατροφής κ.ο.κ) που επιφέρει οικονομικό όφελος στον πράξαντα (ως τέτοιο θεωρείται ακόμα και η αποφυγή δαπανών εξ ιδίων) η άλλο όφελος (φήμη, αποδοχή ως “μεσσία” ως “γνώστη” που πείθει ανθρώπους να πράξουν η να παραλείψουν, κατά τον ΝΟΜΟ είναι ΑΠΑΤΗ. Αν αυτό γίνεται εξακολουθητικά και βάσει σχεδιασμού είναι κατ’ επάγγελμα και διώκεται σε βαθμό κακουργήματος.  

Σε οποιοδήποτε κεντρικό όργανο οποιουδήποτε πολιτικού σχηματισμού, μια τέτοια ευθεία απειλή κατά των μελών του θα προκαλούσε σάλο και ο Γ.Γ. θα ζητούσε έκτακτη σύγκληση του οργάνου, απαιτώντας άμεσα εξηγήσεις από το μέλος που είχε το θράσος να στείλει ένα μήνυμα τέτοιας χυδαιότητας. Στην Π.Γ. του ΕΠΑΜ, αντίθετα, δεν κουνήθηκε φύλλο! Ο  Γ.Γ. έκανε σαν να μην το είδε, δεν προκλήθηκε η παραμικρή ανησυχία από τους υπόλοιπους, δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση, το παραμικρό σχόλιο, ούτε από τα τακτικά ούτε από τα αναπληρωματικά μέλη, και με την ίδια μακαριότητα το αντιμετώπισαν και ο Γ.Γ. και ο Ο.Γ.! Εκτός βέβαια από μένα που έγραψα προς τα μέλη του οργάνου: «Να τον χαιρόμαστε τον ψυχάκια που επιτρέψαμε να αναρριχηθεί στα ανώτερα όργανα του ΕΠΑΜ! Θαυμάστε τον!», και τον σ. Γιώργο Γεωργή που αφού σχολίασε τα γραφθέντα υπό του Φ.Λ., αναρωτήθηκε: «Γιατί τέτοια άκρα του τάφου σιωπή εκ των μελών της ΠΓ;». Δεν συγκίνησε όμως κανέναν κι έτσι ο σ. Γεωργής αναγκάστηκε να επανέλθει την επομένη: «Το ερώτημα προς τους συναγωνιστές της ΠΓ παραμένει!». Ούτε και πάλι συγκινήθηκε κανείς και η άκρα του τάφου σιωπή στην Π.Γ. διατηρήθηκε αδιατάρακτη!

Αντίθετα με τη μακαριότητα της ΠΓ, στο ΕΣΥΜ έγινε σάλος όταν μετέφερα το απειλητικό του αυτό μήνυμα, πράγμα που ενέτεινε την αγανάκτηση στο πρόσωπό του κι άρχισαν να πληθαίνουν οι φωνές που απαιτούσαν την πλήρη διαγραφή του. Αυτό οδήγησε τον κ. Λεπίδα να επανέλθει στις 15/7, με νέο απειλητικό αλλά και οργίλο αυτή τη φορά μήνυμα στη διαβούλευση της Π.Γ.:

FOTIS LEPIDAS, Π.Γ. 15/7/18
Ο Λεπίδας δεν φεύγει από το ΕΠΑΜ.
Μάλλον κάποιοι θα φύγουν για τον Εισαγγελέα.
Η απάτη και η συνέργεια σε απάτη αν δεν το γνωρίζετε είναι ποινικό αδίκημα.
Καλά κάποιοι τρώτε και πίνετε (δαπάνες για γραφεία, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά στούντιο, λεφτουδάκια για τις περατζάδες ανα την επικράτεια για να μιλήσει ο “οικονομολόγος” και να παρευρεθεί η κουστωδία των ακόλουθων). 

Στο νέο του μήνυμα, αυτό που θαυμάζει κανείς είναι η πλέρια ασχετοσύνη του για τον καταμερισμό των ευθυνών στις εσωτερικές λειτουργίες του ΕΠΑΜ, τόσο που εν αγνοία του να ρίχνει ευθείες κατηγορίες ενάντια… στους προστάτες του της ΠΓ!  Διότι αν οι κατηγορίες του στηρίζονταν σε βάσιμα στοιχεία, δηλ. αν είχε εντοπίσει οικονομικές ατασθαλίες σε όσα ανέφερε, τότε κάποιων το αίμα θα… πάγωσε, εφόσον οι υπεύθυνοι για τις δαπάνες α) των γραφείων, β) των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών στούντιο και γ) των εξόδων «ανα την επικράτεια για να μιλήσει ο “οικονομολόγος”», ήταν αποκλειστικά και μόνον μέλη της Π.Γ., και άρα μόνο μέλη της ΠΓ θα μπορούσαν «να τρώνε και να πίνουν» με τα «λεφτουδάκια» – σύμφωνα με την κατηγορία που ανοήτως εκτόξευσε ο κ. Λεπίδας! Όσο για την «κουστωδία των ακόλουθων» στις περιοδείες, όλα τα μέλη του ΕΠΑΜ γνωρίζουν ότι 9 στις 10 φορές, οι συνοδοί του Δ. Καζάκη αποτελούνταν αποκλειστικά από μέλη της Π.Γ.! (δεν διευκρίνισε ωστόσο αν αναφερόταν και σε «κουστωδία των ακόλουθων» κατά τις περιοδείες του Ο.Γ. και του Γ.Γ.)… Μετά από αυτό, οι απειλές του στην ηλεκτρονική διαβούλευση σταμάτησαν για καμιά βδομάδα. Ενδέχεται οι προστάτες του να θορυβήθηκαν και να του είπαν «Πρόσεχε ρε μπουμπούνα τι γράφεις, εμάς βγάζεις στη σέντρα, δεν το καταλαβαίνεις»;

9. Οι “Φονταμενταλιστές”(!) και η απόπειρα αναβολής της συνόδου του ΕΣΥΜ.

Η επόμενη ενέργεια του κ. Λεπίδα ήταν να βγάλει από το αδιέξοδο τους προστάτες του, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην απόπειρα αναβολής του ΕΣΥΜ. Διότι η όλο και αυξανόμενη ανησυχία των Επαμιτών για την ύπαρξη και τη συνέχεια του Μετώπου, πλήθαιναν το ενδιαφέρον τους να παρακολουθήσουν δια ζώσης την προγραμματισμένη για τις 22/7 σύνοδο του ΕΣΥΜ. Οι αιτήσεις όμως που έρχονταν προς την Κεντρική Γραμματεία (Κ/Γ) μέσω των Τοπικών Οργανώσεων, άρχισαν να προκαλούν άγχος σε κάποια μέλη της ΠΓ που μέχρι τότε είχαν επαναπαυθεί στην επωδό που επαναλάμβαναν αλαζονικά σε όλους τους προηγούμενους μήνες, ότι μονάχα «μια παρέα 4-5» είναι οι αντιδρώντες στις επιλογές τους. Η αύξηση της πίεσης που ένιωθαν, συνδυαζότανε και με τα πρακτικά ορισμένων Τ.Ο. που άρχισαν να καταφθάνουν, καταγγέλλοντας το κλιμάκιο της Οργανωτικής Γραμματείας που τους επισκέφθηκε ότι υπόσκαπτε τον Πρόεδρο του ΕΠΑΜ και υποβάθμιζε μέχρι απαξίωσης τη μήνυση περί Εσχάτης. Το άγχος αυτό ήταν εμφανές στην τελευταία συνεδρίαση της ΠΓ προ της συνόδου, καθώς πλησίαζε η «αποφράς» ημέρα που θα έπρεπε να απολογηθούν ενώπιον του σώματος που τους εξέλεξε και το οποίο είχε το δικαίωμα όχι μόνο να τους ανακαλέσει ανά πάσα στιγμή, αλλά και να τους αποπέμψει από τους κόλπους του. Αν θα μπορούσε να βρεθεί ένα πρόσχημα για την αναβολή της συνόδου, για κάποιους θα ήταν σωτήρια εξέλιξη!

Το πρόσχημα για την αναβολή, το μηχανεύθηκε ο κ. Λεπίδας αφού το σοβαρότερο πρόβλημα το είχε ο ίδιος, διαπιστώνοντας ότι ο επί διμηνίας οχετός που εκτόξευε, αντί να προκαλέσει τη φθορά του Δ. Καζάκη εντός του ΕΠΑΜ, προκάλεσε αντιθέτως κατακραυγή εναντίον του. Παρά το θράσος που τον χαρακτήριζε, δεν είχε ωστόσο το σθένος να έρθει και να αντιμετωπίσει την πρόταση διαγραφής του που γνώριζε ότι θα κατατίθετο εφόσον το είχα δηλώσει ξεκάθαρα λίγες μέρες πριν στη συνεδρίαση της ΠΓ (η πρόταση εντέλει κατατέθηκε από μένα, τη σ. Αθ. Πέτσα και τον σ. Γ. Γεωργή). Μετά τα αίσχη που έκανε και που ήταν σε γνώση όλων των μελών του ΕΣΥΜ, καταλάβαινε ότι ένας μόνο τρόπος υπήρχε για να αποτρέψει την επικείμενη διαγραφή του: Η αναβολή της συνεδρίασης!  

Προς τούτο, κι εφόσον γνώριζε ότι το ίδιο ζητούμενο περί αναβολής απασχολούσε και ορισμένα από τα μέλη της πλειοψηφίας της Π.Γ. που αντιμετώπιζαν το ενδεχόμενο πρότασης ανάκλησής τους κατά τις εργασίες της συνόδου, μηχανεύθηκε το εξής απλό: Να ισχυριστεί ότι δήθεν δέχεται απειλές από μέλη του ΕΠΑΜ και του ΕΣΥΜ επειδή θέλουν να τον… παρεμποδίσουν λέει να έρθει στη σύνοδο(!) για να μην προβεί σε… αποκαλύψεις για τον Καζάκη(!), κι ως εκ τούτου αν πραγματοποιηθεί η συνεδρίαση, κινδυνεύει η… σωματική του ακεραιότητα! Συνέταξε λοιπόν μια επιστολή, σκέτο περιβόλι προβοκάτσιας, απροκάλυπτου ψέματος και ξεδιαντροπιάς, όπου αποκαλώντας τους Επαμίτες «φανατικούς φονταμενταλιστές», ανέφερε ότι δέχεται απειλητικά μηνύματα, ανώνυμα τηλεφωνήματα, ακόμη και προφορικές απειλές!! Αφήνει μια αιχμή κάπου προς το τέλος για «μάρτυρες που τα αποδεικνύουν» χωρίς να αναφέρει βέβαια καμιά συγκεκριμένη μαρτυρία! Και μπλέκει κάτι και περί… «γαϊδάρων»(!) που του είπε λέει μια συναγωνίστρια και που κατά τη γνώμη του ήταν… απειλή(!), κι ότι παρόμοιες απειλές έχουν δεχθεί κι άλλοι (χωρίς να τους κατονομάζει βεβαίως), κλείνοντας την επιστολή του με το αίτημα να αναβληθεί η συνεδρίαση του ΕΣΥΜ της Κυριακής 22/7 «για τον ανωτέρω σπουδαίο λόγο»!… Κι αναρωτιέται κανείς διαβάζοντας το περιβόλι αυτό, ότι εφόσον «καθημερινά γινόταν δέκτης» όπως γράφει αυτών των απειλών, για ποιο λόγο δεν ενημέρωσε αμέσως, μόλις δέχθηκε την πρώτη απειλή; Την δεύτερη απειλή έστω, την τρίτη έστω, ένα άμεσο μήνυμα έστω που να λέει «μόλις τώρα δέχθηκα μια απειλή»! Γιατί δεν προσκόμισε έστω ένα γραπτό μήνυμα κάποιας απειλής, μια αράδα; Ένα μέηλ, ένα SMS; Κι εφόσον δεν μπορούσε να «εντοπίσει» ονόματα ή αριθμούς τηλεφώνων (αφού λέει ότι ήταν «ανώνυμες»), να επιδείξει μια καταγραφή έστω για τις ώρες και τις ημέρες που δέχθηκε τις απειλές, μια κάποια ένδειξη που να δίνει κάποια υπαρκτή βάση στα λεγόμενά του; Για ποιο λόγο δεν ανέφερε έστω κάποιες φράσεις αυτών των  απειλών, κάτι πιο απτό και συγκεκριμένο, παρά παρέμεινε μόνο σε φλου και γενικόλογες «καταγγελίες»;

Τα ερωτήματα αυτά που θα καθιστούσαν καχύποπτο τον οποιονδήποτε για την αξιοπιστία μιας τέτοιας σαθρής «καταγγελίας», ουδόλως απασχόλησαν τον Γ.Γ. του ΕΠΑΜ που αμέσως, αργά το βράδυ της Παρασκευής 20/7, ώρα 11:00 μμ, συγκάλεσε διαδικτυακή διαβούλευση της ΠΓ προτείνοντας την αναβολή της συνόδου του ΕΣΥΜ λόγω «απειλητικών μηνυμάτων» (έχοντας ως «απόδειξη» τη συνημμένη επιστολή του κ. Λεπίδα), ψελλίζοντας και κάποιες δικαιολογίες για τη χωρητικότητα των γραφείων! Τα πιο πάνω ερωτήματα της σαθρής επιστολής του κ. Λεπίδα δεν απασχόλησαν ούτε τα μέλη της πλειοψηφίας της ΠΓ, που ανταποκρίθηκαν προθυμότατα και άμεσα στο αίτημα του Γ.Γ. για την αναβολή, παρά το ότι τους προειδοποίησα επανειλημμένα εκείνη τη νύχτα ότι κάτι τέτοιο συνιστά πραξικοπηματική ενέργεια, εφόσον μόνο το ΕΣΥΜ έχει το δικαίωμα να αναβάλλει προγραμματισμένη συνεδρίασή του και όχι μια ομάδα 6 ατόμων -και μάλιστα εντολοδόχων του ΕΣΥΜ- που παίρνουν αυθαίρετα μια τέτοια απόφαση. Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον δε, είναι ότι όταν δεν δηλώνεται προτεινόμενη νέα ημερομηνία, τότε η «αναβολή» είναι πρόσχημα γιατί ισούται με ακύρωση!… Εντέλει ώρα 02:05 ξημερώματα του Σαββάτου ανακοινώθηκε στα μέλη του ΕΣΥΜ η «απόφασή» τους, παραμονή της συνόδου κι ενώ τα μέλη του ΕΣΥΜ από την περιφέρεια είχαν ήδη φροντίσει για τα εισιτήρια τους, κάποιοι ήδη ταξίδευαν και πολλοί συναγωνιστές ανέβαλλαν τις ολιγοήμερες διακοπές τους προκειμένου να παρίστανται! Με πλήρη αναλγησία και ανευθυνότητα, μετέτρεπαν μια προγραμματισμένη σύνοδο του ΕΣΥΜ σε καψόνι νεοσυλλέκτων όπως εύστοχα παρατήρησε μια συναγωνίστρια.

Καθοριστικός παράγοντας για το καψόνι αυτό, ήταν το άλλοθι που τους πρόσφερε το «τιμώμενο πρόσωπο» αυτού του άρθρου, ο κ. Λεπίδας. Παραθέτω την επιστολή του με το «περιβόλι» των δήθεν απειλών που επινόησε κι έστειλε προς τον Γ.Γ., για να το διανείμει με προθυμία εκείνος σε όλα τα μέλη του ΕΣΥΜ ως πρόσχημα για την αναβολή:

Αγαπητέ συναγωνιστή κ. Γ.Γ
Τα όσα συμβαίνουν επ’αφορμη της θέσεως εκ μέρους ζητημάτων που άπτονται του ρόλου, της συμπεριφοράς και της εν γένει δημόσιας εικόνας και παρουσίας του προέδρου του ΕΠΑΜ, για συζήτηση κατά την τακτική συνεδρίαση του ΕΣΥΜ την προσεχή Κυριακή, είναι ειλικρινά πρωτόγνωρης έντασης και αγριότητας, προερχόμενα από μια ομάδα μελών του ΕΠΑΜ ή ακόμη και μελών του ΕΣΥΜ που έχουν ως στόχο την παρεμπόδιση της δικής μου παρουσίας ή ελεύθερης έκφρασης στα πλαίσια της συνεδριάσεως αυτής ακόμη και με απειλές κατά της σωματικής μου ακεραιότητας.

Γεγονότα που θυμίζουν οργισμένες αντιδράσεις φανατικών υποστηρικτών των θεμελιωδών αρχών και των ιερών προσώπων, δηλαδή των φανατικών φονταμενταλιστών που δε διστάζουν ούτε φοβούνται αρχές, δεοντολογία η νόμο.

Καθημερινά γίνομαι δέκτης ακραία απειλητικών, μηνυμάτων, ανώνυμων τηλεφωνημάτων ακόμη και προφορικών «ενημερώσεων» που εμπεριέχουν ευθείες απειλές εναντίον μου και προειδοποιήσεις με σαφές νόημα την πρόκληση σε μένα κακού, αν τολμήσω και παρουσιασθώ στη συνεδρίαση του ΕΣΥΜ και εκφράσω η προβώ σε φανερώσεις γεγονότων που σχετίζονται με τον πρόεδρο του ΕΠΑΜ. Μέχρι και γυναίκα μέλος του ΕΣΥΜ με απείλησε, ενωπιον τρίτου για την «παρουσία γαϊδάρων κατά τη συνεδρίαση που θα μου δείξουν τα προσόντα τους»

Επειδή όμως είναι φανερό τέτοιες ακραίες συμπεριφορές και πράξεις δε μπορεί να τύχουν της σιωπής μου αλλά ούτε και της ανοχής μου ώστε να ευοδωθούν οι στόχοι των απειλούντων, ήτοι η παρεμπόδιση ομαλής λειτουργίας και συνεδρίασης του ΕΣΥΜ και η πραγματική συζήτηση επί των θεμάτων που έχουν τεθεί και η λήψη μέτρων που θα διασφαλίζει το λόγο και την παρουσία του ΕΠΑΜ στο λαό και την κοινωνία, χωρίς θολές εικόνες, ψεύδη και παραλυτικές αντιμαχίες.

Επειδή ο ελεύθερος διάλογος που διασφαλίζει το καταστατικό του ΕΠΑΜ, ακυρώνεται από τέτοιες εκφοβιστικές και ολοκληρωτικής σύλληψης ενέργειες και πράξεις ακόμη και ενάντια σε βασικά έννομα αγαθά.
Επειδή δυστυχώς έλαβα γνώση που παρόμοιους εκφοβισμούς υφίστανται και άλλα μέλη του ΕΣΥΜ.
Επειδή θεωρώ πώς δε θα επιτρέψετε ο φόβος, οι απειλές και οι παράνομες πράξεις να υποκαταστήσουν το πολιτικό ήθος λειτουργίας των οργάνων του ΕΠΑΜ
Επειδή μάρτυρες μηνύματα κλπ. Αποδεικνύουν τα ανωτέρω.

Παρακαλώ όπως δεχθείτε το αίτημα μου. Να αναβληθεί η συνεδρίαση της Κυριακής του ΕΣΥΜ για τον ανωτέρω σπουδαίο λόγο. Να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, για την νέα συνεδρίαση, για την προστασία της σωματικής ακεραιότητας, της υγείας και της ελευθερίας λόγου όλων των μελών του ΕΣΥΜ, που προκαλούνται σκοπίμως από πρόσωπα η κέντρα που επιθυμούν τον έλεγχο και ίσως κατάργηση  των οργάνων του ΕΠΑΜ.
Πάτρα 20.7.2018
Συναγωνιστικά
ΦΩΤΗΣ Κ. ΛΕΠΙΔΑΣ

Υπάρχει κάτι το κατάπτυστο στο όλο αυτό ζήτημα. Το κατάπτυστο δεν είναι η επιστολή του Λεπίδα με τα χυδαία ψέματά του, αφού την «κλίμακα ήθους» στην οποία κινούνταν την είχε αποδείξει και συνεπώς δεν θα μπορούσε να περιμένει κανείς απ’ αυτόν κάτι πιο αξιοπρεπές. Το κατάπτυστο είναι που ο Γ.Γ. του ΕΠΑΜ, αποδέχθηκε ότι η οργάνωση στην οποία τον εμπιστεύτηκαν οι συναγωνιστές του να είναι επικεφαλής, λύνει τις διαφορές της με μεθόδους συμμορίας! Το ότι αποδέχθηκε ότι το ΕΠΑΜ θρέφει στους κόλπους του τραμπούκους έτοιμους «να δείρουν» όποιον δεν συμφωνεί μαζί τους! Πότε ξανάγινε αυτό μέσα στο ΕΠΑΜ συναγωνιστές; Πότε άλλοτε συνέβη στο ΕΠΑΜ να λύνονται οι όποιες διαφορές με τη νοοτροπία «παληκαράδων» ή εγκάθετων, πότε άλλοτε εμποδίστηκε μέλος οργάνου να προσέλθει με την απειλή βίας; Υπήρξαν μέλη της ΠΓ που συνηγόρησαν υπέρ της αναβολής με το επιχείρημα ότι «Τα πράγματα δείχνουν να ξεφεύγουν» μιλώντας περί «οξυμένης κατάστασης», κι όλα αυτά επειδή «υπάρχει μεγάλη προσέλευση συναγωνιστών»! Από πού και πώς συμπέραναν ότι υπήρχε «οξυμένη κατάσταση»; Από πότε η μεγάλη προσέλευση συναγωνιστών θεωρείται αρνητικό κι όχι ενθαρρυντικό γεγονός για το ΕΠΑΜ; Από πότε, όταν είχαμε αυξημένο ενδιαφέρον συναγωνιστών για τις εσωτερικές διεργασίες του ΕΠΑΜ, υποδήλωνε αυτό «κίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα» κάποιου ή κάποιων; Αυτή την εντύπωση είχαν τα μέλη της ΠΓ και ο ΓΓ για τους συναγωνιστές τους; Ότι «πουλάνε αγριάδες» και «νταηλίκια» σαν να είναι μπράβοι της νύχτας; Αν επρόκειτο για τον Γ.Γ. ενός άλλου κόμματος, π.χ. τύπου Χρυσής Αυγής, τότε ίσως και να του άξιζαν εύσημα για την πρόνοια που θα έδειχνε. Το ότι όμως επρόκειτο για τον Γ.Γ. του ΕΠΑΜ, αναρωτιέμαι αν του αξίζει κάτι άλλο εκτός από ντροπή! Αρνήθηκε συνειδητά τη στοιχειώδη περιφρούρηση και προστασία του ΕΠΑΜ από τις αιτιάσεις του όποιου τυχάρπαστου προσπάθησε να μας κολλήσει τη ρετσινιά των «τραμπούκων». Δεν τον απασχόλησε καν το ότι ο Λεπίδας είχε ήδη προαναγγείλει μήνυση με τον γελοίο ισχυρισμό ότι το ΕΠΑΜ αποτελεί «εγκληματική οργάνωση», και άρα ενδεχόμενη αναβολή, θα την πρόβαλε παντού ως απόδειξη του ισχυρισμού του, διακηρύσσοντας ότι η ίδια η ηγεσία του ΕΠΑΜ ανέβαλλε προγραμματισμένη εθνική σύνοδο γιατί είχε πληροφορίες ότι θα υπάρξουν έκτροπα! Και ο πιο ορκισμένος ακόμη εχθρός μας δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί καλύτερη «απόδειξη» για να αμαυρώσει και να αμαυρώνει εσαεί το ΕΠΑΜ, από αυτήν που του πρόσφερε έτοιμη «στο πιάτο» ο ίδιος ο Γ.Γ. του ΕΠΑΜ!

Η πλειοψηφία του ΕΣΥΜ, αδιαφορώντας για την πραξικοπηματική ενέργεια που επιχειρήθηκε και προχωρώντας κανονικά στις εργασίες της συνόδου, όχι μόνο διατήρησε την πολιτική ταυτότητα και το ηθικό υπόβαθρο του ΕΠΑΜ αλώβητα, αλλά ακύρωσε πλήρως και την όποια πρόθεση του κ. Λεπίδα. Αφήνοντάς του ως μόνο «αποδεικτικό στοιχείο» των ισχυρισμών του, το ότι μόνο 6 άτομα συνηγόρησαν στο ότι «κινδύνευε η σωματική του ακεραιότητα». 6 μόνον άτομα τα οποία ανακλήθηκαν την επομένη από το όργανο στο οποίο λογοδοτούν ως ανάξια για τη θέση τέτοιου οργάνου και τους αποκλείστηκε κάθε θέση ευθύνης μέχρι το συνέδριο. Θύμωσαν ο πρώην Γ.Γ. και οι λοιποί υπέρμαχοι της «αξιοσύνης» τους για το χαρακτηρισμό της αναξιότητας που τους πρόσαψε το ΕΣΥΜ, χωρίς να αναρωτιούνται πόσο «άξιοι» στάθηκαν οι ίδιοι στη στοιχειώδη προστασία του ΕΠΑΜ από μια απλή παγίδευση ενός τυχάρπαστου! Ας αναλογιστούν τη θέση που πήραν εκείνη τη νύχτα, ας ξαναδιαβάσουν τα όσα έγραψαν συνηγορώντας στα ψέματα του Λεπίδα, ας σκεφτούν με τον εαυτό τους την επικίνδυνη ατραπό στην οποία έβαζαν το ΕΠΑΜ αποδεχόμενοι ότι υπάρχουν στις γραμμές του «τραμπούκοι». Κι αν μετά από αυτό επιμένουν ακόμη ότι ο χαρακτηρισμός της αναξιότητας είναι χειρότερος από την επικινδυνότητα της πράξης τους, το ξανασυζητάμε.

10. Απόπειρα εκβιασμού κι εκφοβισμού στα μέλη του ΕΣΥΜ για να απέχουν από τη Σύνοδο!

Δεν θ’ αναφερθώ στα δεκάδες τηλεφωνήματα του Σαββάτου 21/7 και ακόμη και του πρωινού της Κυριακής που έγιναν από τα «στελέχη» της πρώην ΠΓ προς τα μέλη του ΕΣΥΜ, προκειμένου να τα αποτρέψουν να συμμετάσχουν στην επίμαχη σύνοδο στην αγωνιώδη προσπάθεια τους να την οδηγήσουν σε αποτυχία. Θα αναφέρω όμως το τεράστιο ατόπημα που έγινε με άμεση ευθύνη του Γ.Γ. -αφού μόνο ο ίδιος μπορούσε να δώσει τέτοια εντολή- να σταλεί δια μέσου της Κεντρικής Γραμματείας του ΕΠΑΜ, ένα απειλητικό μήνυμα προς τα μέλη του ΕΣΥΜ, γραμμένο δια χειρός του κ. Λεπίδα. Ήταν όπως φαίνεται μια ύστατη προσπάθεια να απόσχουν δια του εκφοβισμού τα μέλη από τη συνεδρίαση, και ο κ. Λεπίδας του την πρόσφερε απλόχερα.

Το μέηλ αυτό στάλθηκε τις μεταμεσονύκτιες ώρες του Σαββάτου 21/7 προς Κυριακή 22/7 στη διαβούλευση του ΕΣΥΜ, με τον εξόχως απειλητικό τίτλο: «Ας ενημερωθούν όλοι όσοι προτίθενται να ενισχύσουν την εγκληματική δράση της ομάδας Καζάκη»! Πληροφορούσε ότι την ερχόμενη Πέμπτη (26/7/18) θα κατατίθετο μηνυτήρια αναφορά «για σύσταση και λειτουργία εγκληματικής οργάνωσης», και όριζε ξεκάθαρα τους αποδέκτες του μέηλ: «Παρακαλώ να ενημερώσετε όλα τα μέλη του ΕΣΥΜ». Σε τι καλούνταν να ενημερωθούν τα μέλη του ΕΣΥΜ; Στο ότι φέρουν ακέραια την ευθύνη «για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, αφού ενώ έχουν ενημερωθεί για τις εγκληματικές πράξεις του Καζάκη», ωστόσο αυτοί «συμμετέχουν μαζί του σε οργάνωση… που ως στόχο έχει την διάπραξη εγκλημάτων»!!…

Μήπως θα μπορούσαν κάποιοι εκ των αποδεκτών του μηνύματος «να διασωθούν» από αυτές τις «βαριές» κατηγορίες με τις οποίες απειλούνταν οτι «επικρέμονταν» επάνω τους; Βεβαίως, διότι η επιστολή διευκρίνιζε: «εν προκειμένω ως “οργάνωση” δεν εννοούμε βεβαίως το ΕΠΑΜ και τα μέλη του αλλά την “ομαδούλα Καζάκη”». Και κατά ποίον τρόπο θα μπορούσε να γίνει ο διαχωρισμός του καταχθόνιου μέλους του ΕΣΥΜ που «συμμετέχει στην εγκληματική οργάνωση της ομάδας Καζάκη», από το αγνό και άσπιλο μέλος του ΕΣΥΜ; Με ποια κριτήρια; Το μήνυμα έθετε σ’ αυτό ένα ασφαλές κριτήριο: Κακοί και χθόνιοι είναι όποιοι «συμμετέχουν μαζί του σε οργάνωση». Κουίζ: Το να πάνε οι αποδέκτες της επιστολής το πρωί εκείνης της μέρας στη σύνοδο που συγκαλούνταν υπό την εποπτεία του Δ. Καζάκη, τους καθιστούσε «συμμετέχοντες μαζί του σε οργάνωση»;; Ιδού η απορία. Ιδού ίσως και το δίλημμα στο οποίο σκόπευε να θέσει στα μέλη του ΕΣΥΜ το μήνυμα!

Παραθέτω αυτούσιο το μέηλ:

Κεντρική Γραμματεία ΕΠΑΜ
προς ES-EPAM, flepidas
Subject: ΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΠΡΟΤΙΘΕΝΤΑΙ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΑΖΑΚΗ
22 Ιουλίου 2018 – 12:15 π.μ.
Η σύσταση οργάνωσης σε διαρκή βάση για την διάπραξη εγκλημάτων (απάτη, απατηλή πρόκληση βλάβης, ψευδείς δηλώσεις ενωπιον αρχής, εκβίαση, απειλή κ.ο.κ) συνιστά τον πυρήνα της διάταξης του Ποινικού Κώδικα περί συστάσεως και λειτουργίας εγκληματικής οργάνωσης (συμμορίας). Εν προκειμένω ως “οργάνωση” δεν εννοούμε βεβαίως το ΕΠΑΜ και τα μέλη του αλλά την “ομαδούλα Καζάκη”.

Παρακαλώ να ενημερώστε όλα τα μέλη του ΕΣΥΜ πώς την Πέμπτη 26.7.2018 θα κατατεθεί μηνυτήρια αναφορά ενάντια στην “ομάδα Καζάκη” για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση αφού ενώ έχουν ενημερωθεί για τις εγκληματικές πράξεις του Καζάκη (απάτη κατ’ εξακολούθησιν, εκβίαση κατ’εξακολούθηση, συκοφαντική δυσφήμιση κλπ.) συμμετέχουν μαζί του σε οργάνωση (την ομάδα τους εννοώ και όχι το ΕΠΑΜ) που ως στόχο έχει την διάπραξη εγκλημάτων. Εχουμε επανάληψη του σκηνικού του άλλου και ήδη προφυλακισμένου σωτήρα. (Πρακτικά 5ης Συνόδου ΕΣΥΜ, Συνημμένο Νο 11, μαίηλ μέσω Κ.Γ από  Λεπίδα).

Πολύ σωστά έθεσε το ρητορικό ερώτημα, στον προσυνεδριακό διάλογο, η συναγ. Ελένη Γούλα για την ενέργεια αυτή: Κι ερωτώ αν αυτό δεν είναι κατάφορος εκβιασμός κι εκφοβισμός των μελών του ΕΣΥΜ να απέχουν από τη συνεδρίαση προκειμένου να μη βρεθούν κατηγορούμενοι σε δικαστήρια για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, τότε τι είναι;  

Το κύριο ατόπημα σ’ αυτήν την απόπειρα εκφοβισμού κι εκβιασμού, είναι ότι το μέηλ στάλθηκε στα μέλη του ΕΣΥΜ από την Κεντρ. Γραμματεία του ΕΠΑΜ με εντολή του Γ.Γ.! Το να ασκεί απροκάλυπτα εκβιασμό κι εκφοβισμό ένας Γ.Γ. στα μέλη του οργάνου που τον έχει εκλέξει, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι τις απειλές ενός αμετροεπούς δικομανή με τον οποίο εναγκαλίστηκε, αποδεικνύει ή ότι διαθέτει ελαστική συνείδηση, ή ότι βρίσκεται σε πανικό ως συνέπεια των ενεργειών του. Σε κάθε περίπτωση, καθίσταται μη άξιος για την ιδιότητα την οποία τον εμπιστεύθηκαν τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου.

Επιπροσθέτως, τα μέλη της πρώην ΠΓ που τώρα διαμαρτύρονται, είχαν γνώση του μηνύματος αυτού, αλλά δεν είχαν την ευθύτητα και την ακεραιότητα να στηλιτεύσουν τον συντάκτη του. Το ελάχιστο της προσωπικής αξιοπρέπειας θα επέβαλλε να διαχωρίσουν τη θέση τους. Αντί αυτού, αποδέχθηκαν σιωπηρά ως μέλη του κύριου συντονιστικού οργάνου του Μετώπου, ότι ένα μέρος του ΕΠΑΜ έχει μεταλλαχθεί σε «εγκληματική συμμορία»(!) και άρα καλώς απειλούνται τα μέλη του με «μηνυτήρια αναφορά»! Επέδειξαν άρνηση να προστατεύσουν στο ελάχιστο το Μέτωπο αλλά και τα μέλη του Μετώπου που τους ανέδειξαν, ακόμη κι από τις απειλές ενός τυχάρπαστου και μυθομανούς δικομανή! Επέδειξαν περιφρόνηση να προσέλθουν προς το όργανο που τους εξέλεξε για να απολογηθούν ή να υπερασπιστούν μαχητά τις όποιες θέσεις τους, προτιμώντας στάση κρυψίνοια και φυγόμαχη. Προς τι λοιπόν η «κατόπιν εορτής» διαμαρτυρία τους για το χαρακτηρισμό της αναξιότητας με τον οποίο τους μέμφθηκε το σώμα, στο οποίο ήταν υποχρεωμένοι να λογοδοτήσουν;

11. Συνοψίζοντας το “ρεζουμέ” των γεγονότων.

Κάποιοι κουράστηκαν γιατί σου λένε «7 χρόνια φαγούρας» είναι πολλά και αποφάσισαν να μπουν επιτέλους στη βουλή, γιατί δικαιούνται κι αυτοί «βρε αδερφέ» να αποζημιωθούν για την πολύχρονη υπομονή τους. Τη συμπόρευσή τους με άλλες δυνάμεις και προσωπικότητες, τη θεώρησαν εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση για να το επιτύχουν, χρησιμοποιώντας προς τούτο το πολιτικό κεφάλαιο του ΕΠΑΜ με το κύρος που τους προσέδιδε ο τίτλος της «ηγετικής ομάδας» του Μετώπου.

Υπήρχε όμως ένα εμπόδιο σ’ αυτές τις επαφές τους: Η «σκιά» του Δ. Καζάκη, του οποίου η επιμονή στους όρους συνεργασίας που προανέφερα (αποκατάσταση δημοκρατίας, εθνικής κυριαρχίας και δικαίωμα μονομερών ενεργειών), προκαλούσε πάντοτε δυσανασχέτηση στους συνομιλητές τους (“προσωπικότητες” και ορισμένους εκπροσώπους άλλων κομμάτων) που αρνούνταν να τους δεχθούν. Με ποιον τρόπο θα μπορούσαν ν’ απαλλαγούν από αυτή τη «σκιά» που τους δυσκόλευε στις επαφές; Η αρχική απόπειρά τους, ήδη εδώ και αρκετούς μήνες, ήταν μέσω ιδιόμορφων ερμηνειών του καταστατικού, να «ψαλιδίσουν» θεσμικά το ρόλο του Προέδρου του ΕΠΑΜ σε ρόλο απλού εκπροσώπου και αναμεταδότη των αποφάσεων της «ηγετικής ομάδας» της ΠΓ, μετατρεπόμενος σε διακοσμητικό στοιχείο, εντυπωσιακό μεν αλλά χωρίς αποφασιστικές αρμοδιότητες έτσι ώστε να παρακάμπτεται κατά το δοκούν. Όταν φάνηκε ότι ήταν αδύνατο να στριμωχτεί ο Δ. Καζάκης στο «στενό κοστούμι» που του έραβαν, προχώρησαν χωρίς ενδοιασμούς στην απόπειρα της ηθικής, πολιτικής και προσωπικής του αποδόμησης και παράλληλα στην προβολή ενός υποκατάστατου με «πλούσιο λέγειν» και δημοσιοσχετίστικο προφίλ για να τον αντικαταστήσει· και στα δύο αυτά, η συμβολή του κ. Λεπίδα ήταν αναγκαία και υπήρξε καθοριστική. Με άλλα λόγια, επιχείρησαν να πάρουν εξ ολοκλήρου το ΕΠΑΜ στα χέρια τους, αδιαφορώντας για τη γνώμη των Επαμιτών και έχοντας φροντίσει προηγουμένως να διασφαλίσουν τις θέσεις-κλειδιά της οργάνωσης, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την επίτευξη των συνεργασιών όπως οι ίδιοι τις αντιλαμβάνονταν. Η πρόσκαιρη επιτυχία τους (στη σύνοδο του Μαΐου) οφείλονταν στο ότι τα μέλη του ΕΣΥΜ, αδυνατούσαν ή δεν ήθελαν να δεχθούν ότι υπήρξε κατάχρηση της εμπιστοσύνης τους από τον ίδιο τον Γ.Γ. και την Π.Γ. που οι ίδιοι εξέλεξαν! Όταν άρχισε πλέον να γίνεται αυτό αντιληπτό, οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες.

Θα μπορούσαν οι «ταγοί» της ΠΓ να θέσουνε ανοιχτά και ξάστερα στα όργανα τις θέσεις τους και τις απόψεις τους; Όχι μόνο θα μπορούσαν αλλά και επιβαλλόταν να το κάνουν, κάτι τέτοιο όμως, αν αποτύγχαναν να πείσουν, θα τους μετέτρεπε και πάλι σε μονάδες με χαμηλή αγοραία αξία, στερώντας τους το image του ηγετικού προφίλ όπως και την «προίκα» του ΕΠΑΜ που μετέφεραν στις αποσκευές τους και τους προσέδιδε κύρος απέναντι στους συνομιλητές τους. Πράγμα που θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να πουν «αντίο» σε όποια μεγαλεπήβολα όνειρα να καθίσουν επιτέλους κι αυτοί «στης βουλής τα έδρανα». Επέλεξαν λοιπόν, αντί να δώσουν την όποια «μάχη» τους μέσα στα όργανα, ν’ ακολουθήσουν την πολύμηνη αυτή διάβρωση που περιέγραψα, παρόλο που γνωρίζανε καλά ότι η σταθερή προσήλωση του Δ. Καζάκη στην ιδρυτική διακήρυξη και τις αρχές του Μετώπου, εξέφραζε το σύνολο σχεδόν των Επαμιτών. Όπως επίσης γνωρίζανε πολύ καλά ότι ένας αυθεντικός και ευθύς χαρακτήρας όπως του Δημήτρη Καζάκη, δεν θα επέτρεπε ποτέ την υποσκέλιση των οργάνων μέσω ίντριγκας και μηχανορραφιών, εκτός κι αν περνούσαν πάνω από το πτώμα του! Η αποφασιστικότητά του, ήρεμη αλλά καταλυτική, όπως και το ότι υποτίμησαν τη δυναμική της οριζόντιας δομής της οργάνωσης και άρα την ισχύ των τοπικών οργανώσεων και των απλών μελών, ανέτρεψε σχεδιασμούς, πρακτικές και ραδιουργίες που εκκολάπτονταν επί σειρά μηνών.

Η συνέχεια για κάποια από τα μέλη της ανακληθείσας Πολιτικής Γραμματείας, είναι πολύ περίεργη και κάπως σουρεαλιστική. Ο πρώην Γενικός Γραμματέας συνεχίζει να θέλει να εμφανίζεται ως Γ.Γ. μιας… κουτσουρεμένης Π.Γ., αφού λείπουν βασικά στελέχη της που έμειναν σταθερά στις καταστατικές αρχές του Μετώπου και δεν τον ακολούθησαν στην περιπέτεια στην οποία εξωθεί τους υπόλοιπους. Παρότι εμφανίζεται ως Γ.Γ. του ΕΠΑΜ, δηλώνει ωστόσο σε ραδιοφωνική εκπομπή (Σπορnews 9/8/18) ότι… «το ΕΠΑΜ έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο»! Η απορία είναι πώς γίνεται να θέλει να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος ενός κόμματος για το οποίο δηλώνει ότι δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης, και η ίδια απορία ισχύει και για όσους τον ακολουθούν ακόμη! Αν θεωρούν τον εαυτό τους ως μέλη ενός πολιτικού σχηματισμού που δεν έχει λόγο ύπαρξης, για ποιο λόγο δεν δηλώνουν τις παραιτήσεις τους ή έστω δεν διαχωρίζουν επισήμως τη θέση τους από το ΕΠΑΜ; Υπάρχει κάτι το παράλογο σε όλα αυτά ή εμένα μου φαίνεται; Ο Δ. Κυπριώτης αφήνει να ίπτανται υπόνοιες για έναν καινούργιο πολιτικό φορέα. Αν έχουν λοιπόν αποφασίσει να φτιάξουν ή να τραβήξουν γι άλλον κομματικό σχηματισμό αφού το «τελειωμένο» ΕΠΑΜ δεν τους αντιπροσωπεύει πλέον, για ποιο λόγο συνεχίζουν ν’ ασχολούνται μ’ αυτό, να το λοιδορούν και να το κατηγορούν στα δημόσια μέσα; Ας ασχοληθούν με τον καινουργιότερο και καλυτερότερο πολιτικό φορέα που τους εκφράζει, και θα ’χουν την ευχή μας να πετύχουν εκεί που «αποτύχαμε» εμείς! Εκτός κι αν όλη αυτή η περίεργη και παράλογη συμπεριφορά, δεν δηλώνει απλώς σύγχυση αλλά κάτι χειρότερο: την προσπάθεια να κανιβαλίσουν ό,τι μπορούν απ’ το ΕΠΑΜ, από τις τοπικές του οργανώσεις και τα μέλη του! Ή, εκτός κι αν ελπίζουν να επανέλθουν και πάλι στις θέσεις τους και την προτέρα κατάσταση, όχι με το πολιτικό τους ανάστημα και το βάρος των πολιτικών τους θέσεων, όχι με τη συγκατάθεση των μελών του ΕΠΑΜ, αλλά μέσω των αστικών δικαστηρίων, προσδοκώντας να πετύχει η βιομηχανία των αγωγών και των μηνύσεων κατά του ΕΠΑΜ στις οποίες έχει ωθηθεί ο «αδελφοποιτός» και μέχρι σήμερα «συναγωνιστής» τους κ. Λεπίδας! Σε κάθε περίπτωση πάντως κι εφόσον δεν ξεκαθαρίζουν τις προθέσεις τους αλλά θέλουν να πατούν «σε δύο βάρκες», η στάση τους δεν δηλώνει πολιτική εντιμότητα.

Επίλογος

Η περίοδος που έγινε αισθητή η παρουσία του κ. Λεπίδα στο ΕΠΑΜ, ήταν κυρίως η διμηνία 20/5 – 22/7/18, για την οποία αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και ένα μέλος (ακόμη και των άμεσα υποστηρικτών του) που να μπορεί να πει ότι ο «κύριος» αυτός προσέφερε κάτι θετικό στο συλλογικό αγώνα που διεξάγουμε. Αντίθετα, εισήγαγε καινά «ήθη» με μέθοδο αήθη όπως ο δημόσιος διασυρμός όχι μόνο της εικόνας του ΕΠΑΜ αλλά και κάθε θεσμικής έννοιας του Μετώπου, συμμετέχοντας παράλληλα σε πρωτοφανείς για το ΕΠΑΜ ραδιουργίες και μηχανορραφίες. Επεδίωξε εσωτερικές εντάσεις αποσκοπώντας στην πρόκληση έριδας και ενοχών στα μέλη του ΕΣΥΜ, χαρακτηρίζοντας ως «αυλή του προέδρου» κάθε έναν που θα αποτολμούσε να αναφερθεί στη συμβολή του Δ. Καζάκη και κολλώντας του τη ρετσινιά του «ομόσταυλου», του «γλείφτη» ή του «προεδρικού υποκόμου» (χωρίς να φείδεται τέτοιων χαρακτηρισμών ούτε απέναντι σε μέλη της Πολιτικής Γραμματείας, στα πλαίσια των διαβουλεύσεων και των ζώντων συνεδριάσεων της ΠΓ). Το χειρότερο εξ’ όλων, η απόπειρά του να παραδώσει βορά το Μέτωπο στα νύχια του καθεστώτος διαλαλώντας δημοσίως μια μανιχαϊστικού τύπου επινόηση περί ενός έκνομου και παραβατικού ΕΠΑΜ «που ως στόχο έχει την διάπραξη εγκλημάτων», και ενός παράλληλου ΕΠΑΜ «νόμιμου και καθώς πρέπει»! Θα χαρακτήριζα την παρουσία του στο ΕΠΑΜ σαν μια περίοδο βαθιάς νοσηρότητας και τις ενέργειές του συστηματικά διαβρωτικές. Δεν θα είχε άδικο να ταυτίσει κανείς τη διείσδυσή του, την ύπαρξη και τη δράση του μέσα στο Μέτωπο, παρόμοια με τη διείσδυση της σαλμονέλας σε έναν υγιή οργανισμό.

Όταν ξεκίνησα να γράφω το άρθρο αυτό για την τελευταία διμηνία του «εσωκομματικού βίου και πολιτείας» του, δεν είχα φανταστεί ούτε εγώ τη μεγάλη έκταση που θα έπιανε! Γι αυτό το λόγο θα το κλείσω εδώ, χωρίς να επεκταθώ στα πλείστα χλευαστικά, προκλητικά και προσβλητικά σχόλια που έκανε προς τους συναγωνιστές στις διαβουλεύσεις του ΕΣΥΜ, στην αντίθεση μεταξύ της κενής απεραντολογίας των μονολόγων του στις συνεδριάσεις της ΠΓ και στο απόλυτο μηδέν που παρήγαγε ως μέλος του οργάνου, στο φρενήρες μένος, την εμπάθεια και την έξαλλη επιθετικότητα που εκδήλωσε επί ένα τρίωρο ενάντια στον τελείως ήρεμο απέναντί του Πρόεδρο του ΕΠΑΜ σε συνεδρίαση (19/6) της ΠΓ, ή στην πρόταση αποπομπής του από την Π.Γ. που είχα κάνει στις 17/7, εφόσον είναι γνωστά ορισμένα τουλάχιστον σημεία εκείνης της ενέργειας στα μέλη του ΕΠΑΜ από τα πρακτικά και τα συνημμένα της 5ης Συνόδου του ΕΣΥΜ. Δεν θ’ αναφερθώ επίσης στα περί μηνύσεων και αγωγών κατά του ΕΠΑΜ με τα οποία όχι μόνο έχει κατακλύσει το Facebook μετά από τη διαγραφή του, αλλά συνεχίζει ακόμη να απειλεί και μεμονωμένα μέλη του ΕΠΑΜ, γιατί εφόσον μας «άδειασε τη γωνιά» από τη χυδαιότητα που μας είχε πλημμυρίσει, μ’ αφήνουν πλέον τελείως αδιάφορο και η χολή που βγάζει και οι όποιες απειλές συνεχίζει να εκτοξεύει. Θ΄ αναφέρω μόνο τις τελευταίες του λέξεις ως μέλος του ΕΠΑΜ, στο μήνυμα που έστειλε με SMS κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του ΕΣΥΜ, λίγη ώρα πριν κριθεί η διαγραφή του. Το έστειλε στο τηλ. της γραμματέως του Προέδρου, συναγ. Χριστίνα Πολυχρονοπούλου, η οποία το διάβασε επιτόπου και μεγαλοφώνως στα μέλη της συνόδου μόλις το παρέλαβε. Έγραφε επί λέξει τα εξής:  

«Πες στον παρανοϊκό φίλο αλλά και στη συμμορία του πως από την Πέμπτη θα τους κλαίνε οι ρέγκες. Σύσταση και διεύθυνση συμμορίας»!

Πάντοτε αμετανόητος, αμετροεπής και χαμερπής!   

Όπως είπα και στην εισαγωγή, η διαγραφή του Φ. Λεπίδα θα τεθεί προς κύρωση στο συνέδριο του ΕΠΑΜ. Τα μέλη της πρώην Π.Γ. που τον περιθάλπουν ακόμη υπό την προστασία τους και τον αποκαλούν «συναγωνιστή» τους, έχουν το ελεύθερο να θέσουν θέμα ακύρωσης της διαγραφής του και να πείσουν τους συνέδρους για το «άδικο» της απόφασης του ΕΣΥΜ. Κανένας δεν τους στερεί το δικαίωμα αυτό (εφόσον βέβαια μετάσχουν ως διαπιστευμένοι σύνεδροι από τις τοπικές τους οργανώσεις, οι οποίες θα πρέπει να έχουν αποστείλει σύνδεσμο στην Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου εντός του καθοριζόμενου χρονοδιαγράμματος). Όπως έχουν και το δικαίωμα να υπερασπιστούν τις επιλογές τους κατά τη διάρκεια της θητείας τους και να πείσουν για τον αποχαρακτηρισμό της αναξιότητας. Πάντως μέχρι στιγμής, αν και «λαλίστατοι» και πολυγραφότατοι στις «ενστάσεις» τους για τις αποφάσεις της συνόδου, έχουν δείξει πλήρη απαξίωση στο θεσμικό πλαίσιο του ΕΠΑΜ για το οποίο «κόπτονται». Αφού αντί για τις στήλες του πολιτικού και προσυνεδριακού διαλόγου όπως επιβάλλεται καταστατικά, προτιμούν τις όποιες αιτιάσεις τους (ανάμεσά τους και την ένστασή τους για τη διαγραφή του Φ. Λεπίδα), να τις προβάλλουν σε διάφορα blogs του διαδικτύου, στο Facebook, ή να τις προωθούν, τελείως αντικαταστατικά, στις Τ.Ο. και σε εκατοντάδες μεμονωμένους συναγωνιστές και φίλους, επαναλαμβάνοντας τις πρακτικές που πέρυσι στηλίτευαν και καταδίκαζαν σε άλλους. Υπεξαιρώντας μάλιστα, όπως κι εκείνοι, τη βάση δεδομένων του Μετώπου! Τέτοιες πρακτικές είναι ενδεικτικές υποκρισίας και κατάντιας.

Δεν θα παραβλέψω το ότι, παρόλη την πληθώρα των επιστολών τους προς τις Τ.Ο. και προς τα μέλη και παρόλη την τελείως έωλη «επιχειρηματολογία» που αναπτύσσουν για το δήθεν «παράνομο ΕΣΥΜ», δεν έχουν δώσει εξήγηση ούτε μιας αράδας μέχρι στιγμής για τη συναίνεσή τους να παραδοθεί βορά το Μέτωπο στο καθεστώς με την κατηγορία της «εγκληματικής συμμορίας» που έχει στόχο «την διάπραξη εγκλημάτων»! Όταν εκλέχθηκαν μέλη της Π.Γ. τον Μάιο, δεν έκαναν καμία νύξη στους εκλογείς τους περί «παραβατικότητας» και «εγκληματικότητας» του ΕΠΑΜ. Πότε το διαπίστωσαν ότι είναι μέλη οργάνου μιας «εγκληματικής συμμορίας»; «Φωτίστηκαν» ξάφνου και το κατάλαβαν λίγες ώρες πριν από την 5η σύνοδο; Το ότι συνεχίζουν να απευθύνονται στα μέλη του ΕΠΑΜ χωρίς να έχουν διαχωρίσει τη θέση τους απ’ αυτούς τους χαρακτηρισμούς, συνιστά θράσος. Το ότι αποδέχθηκαν την απόπειρα να παραδοθεί το Μέτωπο στις συμπληγάδες του καθεστώτος με δήθεν «κατηγορίες» και αοριστολογίες για παραβατικότητα, συνιστά ντροπή για όλους τους. Ντροπή για την οποία δεν δείχνουν να έχουν καν τη συναίσθηση!

Αν βεβαίως θεωρούν ακόμη τον εαυτό τους ως μέλη του ΕΠΑΜ. Αν όμως έχουν αποφασίσει να φτιάξουν ή να τραβήξουν γι άλλα πελάγη και κομματικούς ορίζοντες, ας δείξουν επιτέλους ειλικρίνεια ξεκαθαρίζοντας τη θέση τους. Γιατί το να το παίζεις «δίπορτο» είναι ένδειξη κακοήθειας και ανεντιμότητας, αλλά και για να μην αφήνουν μετέωρους στη σύγχυση τους όποιους υποστηρικτές τους ώστε να ξέρουν κι εκείνοι με ποιους θα παν και ποιους θ’ αφήσουν.

28/8/2018

Γιώργος Φωτεινός

μέλος της Τ.Ο. Δυτικής Θεσσαλονίκης

υ.γ. 1: Συμπληρωματικά για το θέμα του Φώτη Λεπίδα, πολύ ενδιαφέρουσα είναι η οπτική αλλά και τα ερωτηματικά που θέτει η συναγ. Ελένη Γούλα στον προσυνεδριακό διάλογο, στο σημείο 6 του άρθρου της με τίτλο: Το πρόσφατο ρήγμα στο ΕΠΑΜ: μια προσωπική εκτίμηση της διάστασης και της σημασίας του.

υ.γ. 2: Δεν ήταν δυνατόν να συλλεχθεί όλος ο βόρβορος που «εξέχυνε» στο Facebook ο Φ.Λ., για όλα όμως όσα αναφέρω σε τούτο το άρθρο (αναρτήσεις στο Facebook, στις διαβουλεύσεις των οργάνων, μέηλ, σημειώματα, SMS και επιστολές), υπάρχει πλήρες αρχείο στη διάθεση οποιουδήποτε αμφισβητήσει το οτιδήποτε και απαιτήσει να επιδειχθούν στοιχεία. 

………………………….

Σημείωση της διαχείρισης: Από 16/10/18, όλα τα σχόλια στη σελίδα του Προσυνεδριακού Διαλόγου θα πρέπει να είναι ενυπόγραφα.