Η παγκόσμια θεραπευτική νέα τάξη πραγμάτων επιβάλλει τον κοινωνικό δαρβινισμό

του Κώστα Αν. Δέδε

Ο ιδανικός σκλάβος είναι αυτός που ενώ βάλλεται από την εξουσία δεν αντιλαμβάνεται ότι είναι εξουσιαζόμενος, ότι δηλαδή βρίσκεται μέσα σε μια σπηλιά.

Ο μύθος του σπηλαίου του Πλάτωνα αποδίδεται στην φάση που το υποκείμενο δύναται να αντιληφθεί το τι είναι το σπήλαιο, μόνο όταν εξέλθει από αυτό. Αν δηλαδή, έχεις γεννηθεί μέσα σε μια σπηλιά, δεν μπορείς να κατανοήσεις το τι είναι μια σπηλιά, αλλά ούτε και το ότι βρίσκεσαι εντός της.

Ιδανικός σκλάβος είναι επίσης αυτός που αγωνίζεται για την υπεράσπιση των αλυσίδων του, είτε επειδή δεν γνωρίζει τι του προκαλούν οι αλυσίδες, οπότε και τις προστατεύει υποσυνείδητα, είτε επειδή το γνωρίζει και επιθυμεί να είναι αλυσοδεμένος.

Σήμερα, μπορούμε να υποθέσουμε ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός υποκειμένων που συνειδητοποιούν το τι είναι οι αλυσίδες και δεν επιθυμούν τίποτα άλλο από την σκλαβιά που αυτές επιφέρουν.

Επειδή αντλούν από αυτές μια «ήπια δουλεία», συμφέρουσα υπό ορισμένες πτυχές, ή επειδή απλά επιθυμούν ένα «καθησυχαστικό ψέμα», σε σύγκριση με μια «επικίνδυνη αλήθεια».

Στην “πραγματεία περί εθελοδουλίας, o Ετιέν ντε Λα Μποεσί”, στις αρχές της σύγχρονης φιλοσοφίας, πρόσθεσε και μια άλλη αντίληψη στον μύθο του σπηλαίου, που δεν αναφέρεται από τον Πλάτωνα, θέλοντας να επισημάνει ότι δεν είναι αλήθεια ότι ο σκλάβος υποκύπτει παθητικά στη εξουσία που του ασκείται από υψηλά, αλλά, θέλει να υπηρετεί, θέλει να είναι υπηρέτης.

Εάν σταματούσε να υπηρετεί, εάν σταματούσε να φέρει τις  αλυσίδες του, τότε θα ήταν αυτόματα ελεύθερος.

Ο Ετιέν ντε Λα Μποεσί χαρακτηριστικά αναφέρει:
«Ο άνθρωπος δεν χάνει την ελευθερία του αλλά μάλλον κερδίζει τη σκλαβιά του, συναινεί-συμφωνεί δηλαδή ενεργώς σε αυτή…
Ένας λαός σκλαβώνεται μόνος του, κόβει τον ίδιο του το λαιμό όταν, έχοντας επιλέξει ανάμεσα στο να είναι υποτελής και στο να είναι ελεύθερος, εγκαταλείπει τις ελευθερίες και μπαίνει στο ζυγό, συναινώντας στην ίδια του τη δυστυχία, ή μάλλον, προφανώς, καλωσορίζοντάς την».

Οι σημερινές κοινωνίες είναι υπόδουλες, όχι επειδή δεν αντιλαμβάνονται ότι βρίσκονται μέσα σε μια σπηλιά, κατά τον Πλάτωνα, αλλά επειδή έχουν γνώση της θέσης τους και επιθυμούν τα «καθησυχαστικά ψέματα» της εξουσίας, ίσως επειδή δεν έχουν την δύναμη να αντικρίσουν την «επικίνδυνη αλήθεια», αλλά σίγουρα προστατεύουν τις αλυσίδες τους επειδή έχουν «κερδίσει τη σκλαβιά τους», κατά τον Ετιέν ντε Λα Μποεσί.

Ο γιατρός Giuseppe De Donno,(¹) διευθυντής της πνευμονολογικής κλινικής στο νοσοκομείο της Μάντοβας, Carlo Roma, σε συνεργασία με άλλους πανεπιστημιακούς γιατρούς στο πανεπιστήμιο της Παβίας, ανακοίνωσαν ότι εφάρμοσαν μια θεραπευτική μέθοδο με την μετάγγιση πλάσματος από θεραπευμένους από τον ιό, σε κλινήρεις ασθενείς, με καταπληκτικά αποτελέσματα.

Ο γιατρός Σωτήρης Τσιόδρας (²) και οι συν αυτώ, που είναι εθελόδουλοι της απόλυτης εξουσίας του χρηματιστικού καπιταλισμού, δηλαδή του «απόλυτου καπιταλισμού», αφού υπηρετούν τον μονοθεϊσμό της επιστήμης της «απόλυτης καραντίνας» που μας επιβάλλει η «παγκόσμια θεραπευτική νέα τάξη πραγμάτων», ισχυρίζονται ότι δήθεν ακολουθούν το ρητό του Ιπποκράτη για το Προλαμβάνειν αντί του Θεραπεύειν, άσχετα αν στη συγκεκριμένη επιδημία -υποτίθεται ότι- εφαρμόζουν μόνο το προλαμβάνειν γιατί οι ήδη νοσούντες, πεθαίνουν.

Η ουσιώδης διαφορά μεταξύ των δυο λαμπρών επιστημόνων βρίσκεται στο ότι ο πρώτος βασίζεται στην «κοινωνία», ενώ ο δεύτερος στον «Κοινωνικό Δαρβινισμό» που η επιβάλλει η «παγκόσμια θεραπευτική νέα τάξη πραγμάτων», δηλαδή τον υποχρεωτικό εμβολιασμό.

Ο πρώτος πιστεύει στην «δωρεά» της κοινωνικής προσφοράς και αλληλεγγύης, ενώ ο δεύτερος στην «αγορά», από τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρίες του ιδρύματος του Bill Gates.

Το «θαυματουργό» εμβόλιο του «φιλάνθρωπου» Bill Gates, (όπως τον αποκαλούν τα διεθνή Μ.Μ.Εξαχρείωσης των λαών), θα αργήσει (ο «φιλάνθρωπος» ζήτησε το lockdown -τι πρόστυχη λέξη κι αυτή- να παραταθεί μέχρι τα τέλη του 2021), όχι επειδή θέλει χρόνο για να παρασκευάσει το εμβόλιο, αλλά κατά την άποψή μου, επειδή, όσο περισσότερο παραμένει η τρομοκρατία του θανάτου από τον ιό, τόσο περισσότερο λειτουργεί ο Κοινωνικός Δαρβινισμός, που θα μας κάνει να παρακαλάμε για τον εμβολιασμό μας.

Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουν να μας επιβάλλουν την πραγματική υποδούλωση, μέσω της «εξελιγμένης» τεχνολογίας της απανθρωπιάς, που θα σκλαβώσει ακόμη και τους λίγους που δεν είναι εθελόδουλοι.

Τα περισσότερα μέτρα συμβάλλουν σε αυτό.

Η «κοινωνική αποστασιοποίηση», του μέτρου των αποστάσεων που οδηγεί στην αποξένωση, η ομοιογένεια των ανθρώπων που προκύπτει από την χρήση της μάσκας, που είναι το ίδιο με αυτής της ομογενοποίησης της έξοχης διαφορετικότητας των κρατών της Ευρώπης, που έφερε η Ε. Ένωση των τραπεζών, η απαγόρευση της «κοινωνίας», θείας και πολιτικής, με το κλείσιμο των εκκλησιών και των χώρων μαζικής συνάθροισης κοινού και μοναδικής φυσικής επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, ο φόβος και όχι η αγάπη για τον πλησίον, αφού δυνητικά θα τον μολύνει.

Και όλα αυτά για να σώσουμε δήθεν την ζωούλα μας – και να χάσουμε έτσι την ψυχή μας.

ΝΑΙ, πρέπει να το παραδεχτούμε, ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΑΘΙΑ ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΟΙ και το γνωρίζουμε πολύ καλά.

ΝΑΙ, η ΕΘΕΛΟΔΟΥΛΙΑ μπορεί να απαντήσει στο βασανιστικό ερώτημα του «γιατί δεν αντιδρούν οι λαοί».

Ποια είναι η λύση; Είναι η μια και μοναδική και ιστορική: Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.

Για να το θέσω με την γλώσσα του «φιλάνθρωπου», shutdown and reset. Επανεκκίνηση, όλα από την αρχή, να χτίσουμε μια κοινωνία βασιζόμενη στην Ηθική του Πλάτωνα και του Χέγκελ και στην προοδευτικότητα του Αριστοτέλη και του Μαρξ.

Δεν είναι ουτοπία.

Είναι πραγματικότητα. Μας το επέδειξαν οι Σολώνιοι νόμοι και οι Αθηναίοι με την εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας, με το «κοινωνικό φαντασιακό» τους κατά τον Κορνήλιο Καστοριάδη, αλλά και η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός στη συνέχεια με τους Ιακωβίνους και τη Γαλλική επανάσταση όπως και οι Καρμπονάροι αργότερα, με την εγκαθίδρυση των Εθνών-Κρατών και των λαών.

Μας το επέδειξαν οι πρόγονοί μας με την Ελληνική επανάσταση και την ίδρυση του έθνους-κράτους μας, η εθελοδουλία κυριαρχούσε και τότε, αλλά άρκεσαν οι πέντε Έλληνες που κατάφεραν να αλλάξουν τα πάντα.

Μας το επέδειξε επίσης η Ρωσική επανάσταση με τα Σοβιέτ και τους πεφωτισμένους θεωρητικούς της, που κατάφεραν να διώξουν την τσαρική απολυταρχία και να αλλάξουν την πορεία της ανθρωπότητας.

Γίνεται λοιπόν, δεν είναι πρωτόγνωρο.

Το πρωτόγνωρο είναι το «μέγεθος» της κρίσης του καπιταλισμού, λόγο της μετατροπής του σε «απόλυτο καπιταλισμό».

Θα βρούμε τον τρόπο να το αντιμετωπίσουμε και αυτό, αν σπάσουμε τις αλυσίδες μας, και κυρίως όταν σταματήσουμε να τις λατρεύουμε και να τις προστατεύουμε.

(1) Γιατρός Giuseppe De Donno, στο πρόσωπό του εμπερικλείω όλους αυτούς τους γιατρούς που βλέπουν την επιστήμη σαν κάτι σταθερό και ακλόνητο, που ενεργεί με βάση τον ανθρωποκεντρισμό και όχι τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ευτυχώς υπάρχουν πολλοί -που σήμερα είτε σιωπούν, είτε τους περιθωριοποιούν. Αργά ή γρήγορα όμως θα μιλήσουν όπως έκανε και αυτός.

(2) Γιατρός Σωτήρης Τσιόδρας, στο πρόσωπό του εμπερικλείω όλους τους υπόλοιπους γιατρούς ΜΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ, που ελπίζω ο λαός μας να τους θέσει σύντομα εκεί που τους αξίζει, όπως και όλοι οι άλλοι λαοί.

Ο Κώστας Αν. Δέδες είναι Αρχιτέκτων Μηχανικός, Συντονιστής της Τ.Ο. Δήμου Μεγαρέων του Ενιαίου ΠΑ-λλαικού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ)..