Ενημέρωση & σχόλια για τον πτωχευτικό κώδικα (επονομαζόμενου και ως ‘δεύτερη ευκαιρία’)

Ν. 4738/2020 (ΦΕΚ τ.Α΄-207/27-10-2020)

της Ευαγγελίας Χαραλάμπους

Η Ευρωπαΐκή Ένωση, για πρώτη φορά τα τελευταία 200 και πλέον χρόνια, έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα προς τα κράτη-μέλη για την γρήγορη αρπαγή της Πολύ Μικρής-Μικρής-Μεσαίας Επιχείρησης (ΠΜΜΕ) αλλά και της ιδιωτικής περιουσίας ελευθεροεπαγγελματιών, υπαλλήλων, συνταξιούχων, θεσμοθετώντας (ως πλαίσιο) την Οδηγία 2019/1023, με το πρόσχημα «να μην σωρεύονται ‘κόκκινα’ δάνεια, να απαλλαγούν οι επιχειρηματίες και οι ιδιώτες από τα χρέη τους και να κάνουν νέο ξεκίνημα», συστήνοντας, μεταξύ άλλων, οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίζονται ‘ισόρροπα’ με τους πιστωτές (δανειστές) του επιχειρηματία.

Το σύστημα χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και λοιπών χρηματοδοτικών μορφωμάτων που διοικεί την Ε.Ε., αλλά και αυτήν την χώρα μας, πρώην χώρα και νυν ‘ΧΩΡΟ’ (κοινώς άφραγο αμπέλι), προσάρμοσε στις δικές του –και μόνον- ανάγκες αυτήν την Οδηγία, καταστρατηγώντας, φυσικά, οποιαδήποτε ευνοϊκή πρόβλεψη για τους εργαζόμενους και τους πολίτες γενικότερα. Χωρίς καθυστέρηση ψήφισε το νόμο Ν. 4738/2020 (ΦΕΚ τ.Α΄-207/27-10-2020), αλλιώς ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ (ΠτΚ), με τον κατ΄ ευφημισμό τίτλο ‘Ρύθμιση οφειλών – Δεύτερη ευκαιρία’, που θα ισχύσει από 1-1-2021. Παράλληλα, κατάργησε από 28-10-2020 (ιδού και η σημειολογία) τη δυνατότητα των πολιτών να προσφεύγουν με νέες αιτήσεις τους στο «Νόμο Κατσέλη» (Ν. 3869/2010). ΄Aλλωστε, από καιρό προσπαθούσε να τον εξαφανίσει, ψαλιδίζοντάς τον σταδιακά. Ο ΠτΚ ορίζει οι εκκρεμείς αιτήσεις του νόμου «Κατσέλη», δηλαδή και αυτές που δεν έχουν δικαστεί ακόμη πρωτόδικα, δεν θα θιγούν. Όμως, αυτό είναι αναληθές, γιατί ήδη ψηφίστηκε ο Ν. 4745/2020 που ορίζει τα αντίθετα.

Με τα προβλεπόμενα από τον ΠτΚ, το αμέσως επόμενο διάστημα, ο μισός τουλάχιστον πληθυσμός της χώρας, που είτε έχει οφειλές από τραπεζικά δάνεια, ή από χρέη προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία ή και προς άλλους τρίτους, είτε είναι εγγυητής ή συνοφειλέτης σε τέτοια χρέη ή απλώς συνδέεται οικογενειακώς με τους οφειλέτες, θα βυθιστεί σε ένα, κρυφό μέχρι σήμερα αλλά προφανώς προσεκτικά και πλήρως σχεδιασμένο, χάος ηλεκτρονικών διαδικασιών, που θα κινούν εναντίον του οι αλλοδαπές τράπεζες και τα φάντ (funds) τους, με την βοήθεια διαφόρων ντόπιων ‘σέμπρων’. Πριν προλάβει να καταλάβει ο καθένας τι του συμβαίνει, θα έχει χάσει την επιχείρησή του, το σπίτι του, την εργασία του, το εισόδημά του και οποιοδήποτε άλλο περιουσιακό αντικείμενο, κινητό και ακίνητο, ανεξαρτήτως της αξίας του.

Στο φαγοπότι αυτό το Δημόσιο και ο e-ΕΦΚΑ [ή Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.)] θα είναι οι φτωχοί συγγενείς που θα κάνουν την ‘λάντζα’ των τραπεζιτών και των κάθε λογής λαμογιών τους, δηλ. των φαντ, αρπάζοντας και αυτοί, αραιά και που, κάποιο κοκκαλάκι για το θεαθήναι του πόπολο. Έτσι κι αλλιώς, ό,τι ανήκει στο Δημόσιο και στους ΦΚΑ, και, ό,τι πρόκειται να αποκτήσουν, περιέρχεται στο Υπερταμείο, πρώην ΤΑΙΠΕΔ, που ιδρύθηκε το 2017 με νομοθεσία ΣΥΡΙΖΑ.

Η ολοκληρωτική εξαθλίωση του Έλληνα πολίτη, είτε εμπόρου ή ελευθεροεπαγγελματία, είτε ιδιώτη με οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα, θα ολοκληρωθεί σε 3 στάδια :

1) Πρόληψης αφερεγγυότητας, με Εξωδικαστικό Μηχανισμό Ρύθμισης Οφειλών, με σκοπό την εξώδικη σύναψη σύμβασης αναδιάρθρωσης χρεών,

2) Δικαστικής Προπτωχευτικής Διαδικασίας Εξυγίανσης, με Ηλεκτρονική Πλατφόρμα, με σκοπό την σύναψη σύμβασης αναδιάρθρωσης χρεών και με ρευστοποίηση περιουσίας, και

3) Δικαστικής Πτωχευτικής Διαδικασίας, με σκοπό την απευθείας και πλήρη ρευστοποίηση της περιουσίας των οφειλετών, καθώς και την μεταβίβαση κάθε εισοδήματός τους πέραν των ευλόγων δαπανών διαβίωσης (7.000 έως 9.500 € περίπου).

Σε αδρές γραμμές, το πόνημα ανελευθερίας, αρπαγής περιουσιών και υποδούλωσης έχει ως εξής :

-1^ο ΣΤΑΔΙΟ-

            Προβλέπεται η λειτουργία Ηλεκτρονικού Μηχανισμού, επονομαζόμενου ως ‘Πλατφόρμα Εξωδικαστικής Ρύθμισης Οφειλών’ που θα ασχολείται με την παρακολούθηση της εξυπηρέτησης των τραπεζικών δανείων και λοιπών οφειλών όλων των πολιτών, όπως αυτή θα προκύπτει από συνεχείς διασταυρώσεις πληροφοριών από τράπεζες, φαντ, Δημόσιο και Ασφαλιστικά Ταμεία (ΦΚΑ).

Σε περίπτωση που εντοπίσουν επιδείνωση των εισοδημάτων του οφειλέτη κατά 20-30% τουλάχιστον, ακόμη και αν εξυπηρετούνται οι οφειλές του, ή σε περίπτωση που ο οφειλέτης καθυστερεί δόσεις δανείου επί 3 μήνες ή όταν οφείλεται ποσό άνω των 10.000 € (!!!!) συνολικά σε πολλούς (όχι σε έναν), από τα οποία ποσοστό 60% αυτών των χρεών του θα οφείλεται προς τράπεζες και φαντ, τα ευαγή αυτά ιδρύματα, ακόμη και αν δεν το ζητήσει ο οφειλέτης, μπορούν να προσκαλούν, με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία, στην οποία συναινεί υποχρεωτικά ο οφειλέτης, το Δημόσιο και οι ΦΚΑ (Ασφαλιστικά Ταμεία), καθώς και οποιοσδήποτε άλλος πιστωτής του, να έρθουν σε εξώδικες συννενοήσεις με τον οφειλέτη. Σκοπός, η δημιουργία πρότασης για την υπογραφή συμφωνίας αναδιάρθωσης οφειλών. [Πιθανότατα, το στάδιο αυτό “προβλέπει”  για  όσους θα φτωχύνουν το επόμενο διάστημα, αφού οι σημερινοί οφειλέτες οφείλουν πολύ περισσότερα].

Ως «συνεννόηση» με τον οφειλέτη νοείται κυρίως η εκ μέρους του οφειλέτη παροχή συναίνεσης προς τράπεζες και φαντ για ΑΡΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ & ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ (για να εντοπιστεί το εισόδημα και η περιουσία του στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό),  η παράδοση όλων των στοιχείων για την προσωπική και περιουσιακή κατάσταση, κινητών και ακινήτων, όχι μόνον του ιδίου αλλά και των προσώπων της στενής και ευρύτερης οικογενείας του (σύζυγοι – συμβίοι με σύμφωνο συμβίωσης- συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι β΄ βαθμού), οι οποίοι επίσης θα πρέπει να συναινούν σε άρση και του δικού τους απορρήτου.

Όλη αυτή η διαδικασία του 1^ου σταδίου (πρόσκληση οφειλέτη – πρόταση – υπογραφή σύμβασης), που θα γίνεται με το πρόσχημα της «πρόληψης της αφερεγγυότητας», θα διεκπεραιώνεται κυρίως ηλεκτρονικά και θα περαιώνεται το αργότερο μέσα σε 2 μήνες. Ο πολίτης θα μπορεί να συμβουλεύεται δωρεάν τα κατά τόπους λειτουργούντα Κέντρα ή Γραφεία Εξυπηρέτησης Δανειοληπτών (ΚΕΔ ή ΓΕΔ) που εποπτεύονται από την Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΕΓΔΙΧ), η οποία είναι αυτοτελής υπηρεσία, θεσμοθετηθείσα το 2016, υπαγόμενη στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (ΚΥΣΔΙΧ), στο οποίο προεδρεύει ο Υπουργός Οικονομικών και συμμετέχουν ως μέλη διάφοροι υφυπουργοί, καθώς και ένας παρατηρητής από την Τράπεζα της ‘Ελλάδος’.

Η σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών ως προς το Δημόσιο και τους ΦΚΑ μπορεί να προβλέπει ρύθμιση για εξόφληση χρεών μέχρι 1.500.000 € έως 240 δόσεις, από τουλάχιστον 50 € εκάστη, διαγραφές προστίμων και προσαυξήσεων ή άλλα ‘ανταλλάγματα’ αντί χρημάτων (τα οποία φυσικά θα περιέλθουν στο Υπερταμείο).

Τις τράπεζες και τα φαντ πάλι εμείς οι Έλληνες πολίτες θα τους πληρώσουμε (έμμεση ανακεφαλοποίηση τραπεζών), αφού, η όποια δόση συμφωνηθεί με τον οφειλέτη μπορεί να επιδοτείται για 5 χρόνια από το ‘Ελληνικό’ Δημόσιο, επονομαζόμενη ως Επίδομα Στέγασης, ανάλογα με τον αριθμό των προστατευόμενων μελών της οικογενείας του οφειλέτη, με ποσά από 70 έως 210 € μηνιαίως, αν τα δάνεια είναι εξασφαλισμένα με βάρη (υποθήκες, κλπ) στην κύρια κατοικία του οφειλέτη ή μελών της οικογενείας του. [Ευνόητο είναι ότι θα ασκηθούν αφόρητες πιέσεις τον οφειλέτη και στην οικογένειά του να παραχωρήσει βάρη στην ακίνητη περιουσία του για την εξασφάλιση του δανείου του]. Αν καταγγελθεί η σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών, τότε ο οφειλέτης θα πρέπει να επιστρέψει ως αχρεωστήτως καταβληθέντα τα χρήματα με τα οποία επιδοτήθηκε από το Δημόσιο.

Το ‘τυράκι’ στην παγίδα είναι ότι, αν υπογραφτεί σύμβαση αναδιάρθρωσης, αναστέλλονται τα διωκτικά μέτρα σε βάρος του οφειλέτη (κατασχέσεις, πλειστηριασμοί, ποινικές διώξεις κλπ) και ότι συνεχίζεται η –τυχόν- επιχειρηματική δραστηριότητα του οφειλέτη.

Ουσιαστικά όμως, τώρα που είναι ορατός ο κίνδυνος ελάττωσης του εισοδήματος όλων μας το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα από διάφορες αιτίες (ανεργία, υποαπασχόληση, μειώσεις μισθών-συντάξεων κ.ά.), συμπεραίνουμε ότι αυτό το στάδιο χρησιμεύει ουσιαστικά ως «φακέλλωμα» του δανειολήπτη- οφειλέτη και των μελών της οικογενείας του, χρήσιμο για τις τράπεζες και τα φαντ στα επόμενα 2 στάδια, αλλά και για την διεύρυνση του κύκλου οφειλετών από συγγενείς του οφειλέτη, οι οποίοι θα εγγυώνται με την περιουσία τους ή και θα παρέχουν εμπράγματες εξασφαλίσεις σε δικά τους περιουσιακά στοιχεία.

-2^ο ΣΤΑΔΙΟ-

Αυτό αποκαλείται «Προπτωχευτική Διαδικασία Εξυγίανσης». Υποτίθεται ότι σκοπό έχει είτε να εξυγιάνει τις επιχειρήσεις από τα χρέη τους και αυτές να παραμείνουν στα χέρια του ιδιοκτήτη τους είτε να ‘αποδοθούν τα παραγωγικά μέσα σε παραγωγικές χρήσεις’, δηλαδή να περιέλθει το σύνολο ή μέρος των επιχειρήσεων σε άλλα πρόσωπα. Αφορά κυρίως τους ελευθεροεπαγγελματίες, εμπόρους και επιχειρηματίες. Διέπεται μόνον από την ‘αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης των πιστωτών’, δηλαδή να μη βρεθούν οι πιστωτές σε χειρότερη θέση από εκείνη που θα είχαν σε πιθανή πτώχευση του οφειλέτη.

Η διαδικασία εξυγίανσης έχει σκοπό να επικυρωθεί συμφωνία, με την συναίνεση του οφειλέτη (όχι απαραίτητα), καθώς και των πιστωτών που εκπροσωπούν το 50% των απαιτήσεων με ειδικό προνόμιο (δηλ. απαιτήσεις εξασφαλισμένες με βάρη επί περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη) και 50% των απαιτήσεων με γενικό πρόνόμιο.

Η διαδικασία γίνεται με αίτηση του οφειλέτη προς το Δικαστήρο (Πολυμελές Πρωτοδικείο), αλλά ΚΑΙ με αποκλειστική πρωτοβουλία (αίτηση) των πιστωτών του οφειλέτη. Η επικύρωση της συμφωνίας γίνεται σε κάποιες περιπτώσεις χωρίς την σύμπραξη του οφειλέτη σε περιπτώσεις που είναι οι πλέον συνήθεις για το μεγαλύτερο μέρος των οφειλετών επιχειρηματιών (παύση πληρωμών, ίδια κεφάλαια κατώτερα του 1/10 του μετοχικού κεφαλαίου, μη υποβολή οικονομικών καταστάσεων 2 διαδοχικών διαχειριστικών χρήσεων, κλπ, άρθ. 34 παρ. 2) γεγονός που παραπέμπει ευχερώς τον αναγνώστη του νόμου σε αισχροκέρδεια μέσω νομιμοφανούς υφαρπαγής των επιχειρήσεων αντί ευτελούς τιμήματος, αφού η αξία των ακινήτων υπολογίζεται βάσει της αναγραφόμενης αντικειμενικής αξίας στο έντυπο ΕΝΦΙΑ.

Η όλη διαδικασία (κοινοποιήσεις και προσκλήσεις προς τον οφειλέτη, κλπ) γίνεται με ηλεκτρονικά μέσα (πλατφόρμα).

Η συναίνεση της Γενικής Συνέλευσης των εταίρων ή μετόχων της επιχείρισης του οφειλέτη δεν απαιτείται για την επικύρωση τέτοιας συμφωνίας. Γεννάται η ΕΝΤΟΝΗ απορία στον αναγνώστη του νόμου μήπως είναι μια καλή ευκαιρία να ‘αλλάξουν χέρια’ οι επιχειρήσεις, εκπαραθυρώνοντας τους ‘ανεπιθύμητους’ εταίρους και μετόχους.

Το Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ, οι Δημόσιες Επιχειρήσεις και οι ΦΚΑ, που συνήθως έχουν και τις μεγαλύτερες απαιτήσεις στο σύνολο των χρεών μιας επιχείρησης, μπορούν να συναινούν σε επικύρωση της συμφωνίας σαν να είναι ιδιώτες, αρκεί να μην χειροτερεύσει η θέση τους ως προς τις βεβαιωμένες απαιτήσεις τους (όχι ως προς τα πρόστιμα, προσαυξήσεις κλπ). Η συναίνεσή τους δεν είναι απαραίτητη αφού ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ αν η βεβαιωμένη βασική οφειλή  είναι κάτω των 15.000.000 € ή οι απαιτήσεις τους είναι ως ποσό μικρότερες των απαιτήσεων άλλων πιστωτών.

Ως αντικείμενο της συμφωνίας μπορεί να είναι η έκδοση μετοχών ή εταιρικών μεριδίων σε κεφαλαιοποίηση των υποχρεώσεων του οφειλέτη, ενώ προβλέπεται ότι μπορεί προηγουμένως να μειωθεί το μετοχικό κεφάλαιο, να τοποθετείται νέα διοίκηση, να μεταβιβάζονται περιουσιακά στοιχεία ή μέρος ή το σύνολο της επιχείρησης, κλπ.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να φωνάζουν όσο θέλουν ‘εις ώτα μη ακουόντων’, γιατί, ενώ ρητά (και υποκριτικά) ορίζεται ότι δεν χάνουν το δικαίωμά τους σε συλλογικές διαπραγματεύσεις ή εργασιακές κινητοποιήσεις, για τα υπόλοιπα δικαιώματά τους (οφειλόμενοι μισθοί, αποζημιώσεις, τύχη εργασιακής σχέσης σε περίπτωση μεταβίβασης του συνόλου ή μέρους της επιχείρησης, κλπ) δεν γίνεται λόγος.

Η συμφωνία εξυγίανσης θεωρητικά και μόνον υπόκειται σε διαδικασία επικύρωσής της από το Δικαστήριο, αφού οι συμβαλλόμενοι μπορούν να αποφασίσουν μεταξύ τους ότι τούτο δεν απαιτείται, και να την επικυρώσουν ηλεκτρονικά.

Διορίζεται από το Δικαστήριο Ειδικός Διαχειριστής, εγγεγραμμένος στο ΜΗΤΡΩΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑΣ, ενίοτε και χωρίς την συναίνεση του οφειλέτη. Ο διαχειριστής αυτός ασκεί μέρος ή το σύνολο των αρμοδιοτήτων της διοίκησης του οφειλέτη, μπορεί μάλιστα να ψηφίζει στην διαδικασία επικύρωσης της συμφωνίας όταν δεν επιτυγχάνεται πλειοψηφία ή απαρτία των πιστωτών. [Άρα, οι τράπεζες και τα φαντ θα είναι απολύτως ασύδοτα, μη υποκείμενες ούτε καν στην δικαστική κρίση].

Σημαντικός παράγων της διαδικασίας είναι και ο Εμπειρογνώμονας (του Σώματος Ορκωτών Λογιστών, μέλη ΟικΕπιμ.Ελ., εκτιμητές, κ.ά.), που διορίζεται με απόφαση Δικαστηρίου από το Μητρώο Εμπειρογνωμόνων της ΕΓΔΙΧ και βοηθά στην κατάρτιση της συμφωνίας εξυγίανσης.

Σε όλη αυτή την διαδικασία προβλέπεται για όποιον διαφωνεί μόνον ένα ένδικο μέσο, η έφεση και η τριτανακοπή κατά της δικαστικής απόφασης για επικύρωση της συμφωνίας.

Από τη συμφωνία επικύρωσης δεσμεύεται το σύνολο των πιστωτών, ακόμη κι αν δεν συμμετείχαν στην διαδικασία, αρκεί οι απαιτήσεις τους να ήταν εγγεγραμμένες στα βιβλία του οφειλέτη και να ρυθμίζονται με την συμφωνία.

Συμπερασματικά, κάτω από τις μακροχρόνια δυσμενέστατες οικονομικά συνθήκες που διεξάγεται σήμερα το εμπόριο, οξυμένες στο έπακρον μετά τα επανειλημμένα ‘λοκ-ντάουν’, η όλη αυτή διαδικασία «εξυγίανσης» όζει ευκαιριών είτε  ‘ξεπλύματος’ χρεών, με ορατές τις δυνατότητες συμπαιγνιών μεταξύ τραπεζών, φαντ και ‘ημετέρων’, είτε ευκαιριών για υφαρπαγή ή και σκύλευση, κλονισμένων οικονομικά ή μη, επιχειρήσεων, και οδηγεί αναπόφευκτα σε ριζική αναμόρφωση του ‘χάρτη’ της αγοράς μέσω της πλήρους αναστάτωσης που θα δημιουργηθεί από την παρεμβατικότητα στην λειτουργία των επιχειρήσεων κάθε είδους.

-3^ο ΣΤΑΔΙΟ-

Προβλέπεται δικαστική διαδικασία ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ, για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ μετά 2 και πλέον αιώνες, ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ (φυσικά και νομικά πρόσωπα), πλην κάποιων ελάχιστων εξαιρέσεων (ΝΠΔΔ, ΟΤΑ, κ.ά.).

Αρμόδιο δικαστήριο είναι το Πολυμελές Πρωτοδικείο. Για τις περιουσίες μικρού αντικειμένου (ως προς τις οποίες, προς το παρόν, τελείως αντισυνταγματικά, δεν ορίζει ακόμη ο νόμος ποιές είναι κατ΄ αξίαν αυτές) αρμόδιο είναι το Ειρηνοδικείο.

Σε πτώχευση κηρύσσεται ο οφειλέτης, ο οποίος επί 6 συνεχείς μήνες βρίσκεται σε κατάσταση μη πληρωμής του 40% των ληξιπρόθεσμων οφειλών του, συνολικής αξίας άνω των 30.000 €. [Από την κοινή εμπειρία η διαδικασία αυτή φαίνεται να αφορά την συντριπτική πλειοψηφία των οφειλετών].

Αν ο οφειλέτης δεν έχει περιουσία ικανή να καλύψει τα έξοδα της διαδικασίας πτώχευσης, τότε εγγράφεται στο Ηλεκτρονικό Μητρώο Φερεγγυότητας [πιθανότατα για να ασχοληθούν με τους κληρονόμους του μετά θάνατον του οφειλέτη].

Η αίτηση υποβάλλεται από τους πιστωτές (κυρίως τράπεζες-φαντ-Δημόσιο-ΦΚΑ) που εκπροσωπούν το 30% των ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων, συμπεριλαμβανομένου στο ποσοστό αυτό του 20% των ενέγγυων (εμπραγμάτων εξασφαλισμένων). Είναι βέβαιο ότι ο οφειλέτης, αν και θεωρητικά έχει και αυτός δικαίωμα υποβολής αίτησης πτώχευσης, και να θέλει (;) δεν θα προλάβει να το ασκήσει, γιατί, αν έχει για παράδειγμα στεγαστικό δάνειο με υπόλοιπο οφειλής τουλάχιστον 75.000 ευρώ, με προσημείωση  υποθήκης σε ακίνητο της ιδιοκτησίας του, και οφείλει επί 6 μήνες πάνω από 20.000 € στην τράπεζα του στεγαστικού δανείου του, καθώς και πάνω από 10.000 € σε διαφόρους (πχ στο Δημόσιο ή σε τραπεζικές κάρτες, ΔΕΗ, ΦΚΑ, κλπ), οι πιστωτές του τον «σύρουν» άκοντα σε πτώχευση.

Ο οφειλέτης θα προσκαλείται στο Δικαστήριο 10 ημέρες πριν την εκδίκαση της υπόθεσης, κυρίως ηλεκτρονικά, και η αίτηση θα εκδικάζεται εντός 20 ημερών.

Ένα από τα πολύ σημαντικά όργανα της πτώχευσης είναι ο Σύνδικος, δικηγόρος ή οικονομολόγος ή άλλου επαγγέλματος, με σχετική άδεια και εγγεγραμμένος στο Μητρώο Διαχειριστών Αφερεγγυότητας, και έχει ως έργο την ρευστοποίηση της περιουσίας του οφειλέτη. Το όργανο αυτό θα ελέγχεται πλήρως από τις τράπεζες και τα φαντ, αφού ο νόμος ορίζει ότι το Δικαστήριο διορίζει ως σύνδικο ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ τον προτεινόμενο από τους πιστωτές. Ο σύνδικος αμείβεται με μισθό που ορίζει το πτωχευτικό δικαστήριο, αλλά –ΠΡΩΤΟΦΑΝΩΣ- έχει πολλά ‘extra’ (επιπλέον αμοιβή βάσει συμφωνίας με τους πιστωτές ή και πρόσθετη αμοιβή ανάλογα με το τίμημα που θα επιτύχει από την εκποίηση ή την ρευστοποίηση περιουσίας ή τον χρόνο μέσα στο οποίο θα γίνει η ρευστοποίηση, κλπ). Έτσι, ο Σύνδικος παύει να είναι όργανο ενταγμένο στην νομική κοινότητα και την δικαστική κουλτούρα, προτεινόμενο από τους Δικηγορικούς Συλλόγους και επιλεγόμενο από το Δικαστήριο μέσω ειδικού πίνακα, όπως συνέβαινε μέχρι την ψήφιση αυτού του νόμου, αλλά τελικά γίνεται όργανο εξυπηρέτησης αποκλειστικά και μόνον των συμφερόντων των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων (τραπεζών και φαντ).

Με την εκδιδόμενη δικαστική απόφαση, το Δικαστήριο διορίζει τον προτεινόμενο Σύνδικο, που ασκεί διοίκηση και διενεργεί την ρευστοποίηση της περιουσίας, καθώς και τον Δικαστή-Εισηγητή της πτώχευσης, που επιβλέπει τις εργασίες του συνδίκου και λοιπών εμπλεκόμενων στην διαδικασία προσώπων. Επίσης, το Δικαστήριο διατάσσει την ΣΦΡΑΓΙΣΗ ΤΗΣ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ, επιχείρησης ή κατοικίας, αλλά και την εκποίησή τους, αν τούτο προτείνεται ως σκόπιμο για το όφελος των πιστωτών. Η σφράγιση της επιχείρησης γίνεται μέσα σε 24 ώρες, ενώ για την σφράγιση της κατοικίας δίνεται στον οφειλέτη προθεσμία 6 μηνών, διάστημα όμως κατά το οποίο ο οφειλέτης ή οι οικείοι του ή οι συμβίοι του (με ή χωρίς σύμφωνο συμβίωσης) δεν έχουν δικαίωμα να αφαιρέσουν πράγματα που βρίσκονται εντός της κατοικίας, ούτε να τα καταστρέψουν, προβλεπομένων για το σκοπό αυτό αποτρεπτικών αυστηρών ποινικών διώξεων και τιμωριών, καθώς και αποζημιώσεων των πιστωτών. [Και βεβαίως, οι πιστωτές γνωρίζουν επακριβώς τι υπάρχει μέσα σε κάθε σπιτικό, τα έχουμε ‘μαρτυρήσει’ όλα στο fb κλπ, αφήστε που υπάρχουν και οι δορυφορικές λήψεις, μη αποκλειομένων των καταδοτών].

Όταν την αίτηση πτώχευσης υποβάλει ο οφειλέτης, ή όταν η πτώχευση είναι μικρού αντικειμένου, η δικαστική απόφαση ΥΠΑΓΟΡΕΥΤΑΙ από το νόμο να είναι ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ. Η ‘οδηγία’ αυτή του νομοθέτη προς το Δικαστήριο γίνεται κατά κατάφωρη παραβίαση των Συνταγματικών επιταγών για έκδοση πλήρως αιτιολογημένης απόφασης, ως επίσης των εγγυήσεων για ελεύθερη και ανεμπόδιστη κρίση του Δικαστηρίου, το κράτος δικαίου κλπ.

Στη διαδικασία αυτή τα προβλεπόμενα ένδικα μέσα αφορούν ΜΟΝΟΝ την απόφαση πτώχεσης. Κατ΄ αριθμόν είναι λίγο πιο ‘πλούσια’ από εκείνα της δικαστικής προπτωχευτικής διαδικασίας (προβλέπεται έφεση-αναίρεση-ανακοπή-αίτηση αναστολής κατά της απόφασης που κηρύσσει πτώχευση, ρευστοποίηση περιουσίας, κλπ).

Ο οφειλέτης μπορεί να ζητήσει να μην συμπεριληφθούν τα ετήσια εισοδήματα του, ανεξαρτήτως ύψους, στην πτωχευτική περιουσία όταν σ΄ αυτήν περιλαμβάνεται η κύρια κατοικία του ή άλλα περιουσιακά στοιχεία του που έχουν αξία από ποσό άνω των 100.000 € και αντιστοιχούν  στο 10% τουλάχιστον του συνόλου της οφειλής του. Αν όμως τα εισοδήματά του υπερβαίνουν το 5πλάσιο των ευλόγων δαπανών διαβίωσης, τότε το υπερβάλλον ποσό περιέρχεται στην πτωχευτική περιουσία.

Από την κήρυξή της και όσο διαρκεί η πτώχευση, ο οφειλέτης δεν έχει δικαίωμα διαχείρισης και διάθεσης της περιουσίας του, ούτε λαμβάνει μέρος σε δίκες που αφορούν στην πτωχευτική διαδικασία. Τα δικαιώματα αυτά ασκεί πλέον μόνος του ο σύνδικος, που κατ΄ εξαίρεση δύναται να συμπράττει με τον οφειλέτη.

Οι συνοφειλέτες και οι εγγυητές του πρωτοφειλέτη υποχρεούνται σε εξόφληση της οφειλής του πιστωτή, αλλά μπορούν να συμμετέχουν ως πιστωτές στην πτώχευση (δηλ. στην ρευστοποιήση της περιουσίας πρωτοφειλέτη) για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις τους. [Πλήρης διάρρηξη και συντριβή κάθε είδους φιλικού-επαγγελματικού- οικογενειακού δεσμού, και εν τέλει του κοινωνικού ιστού].

Η πτώχευση επιφέρει την ΑΥΤΟΜΑΤΗ και ΑΖΗΜΙΑ για τους πιστωτές λύση όλων των εκκρεμών και διαρκών συμβάσεων του οφειλέτη. Στις συμβάσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται και οι συμβάσεις εργασίας (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων). Η λύση των εργασιακών συμβάσεων γίνεται χωρίς την καταβολή αποζημίωσης. Οι απαιτήσεις των μισθωτών από μισθούς, αποζημίωση κλπ δικαιώματα που γεννήθηκαν πριν από την πτώχευση κατατάσσονται στον πίνακα πλειστηριασμού κατά τις ειδικότερες διατάξεις [ουσιαστικά μηδενική ικανοποίηση].

Ανακαλούνται και είναι άκυρες ως επιζήμιες για τους πιστωτές, υποχρεωτικά ή δυνητικά, πράξεις δωρεών, ακόμη και προς μέλη της οικογενείας του οφειλέτη, πληρωμές μη ληξιπρόθεσμων χρεών με μετρητά ή άλλον τρόπο ή σύστασης εμπράγματης ασφάλειας (υποθήκης κλπ). Τεκμαίρεται ότι ο αντισυμβαλλόμενος του οφειλέτη γνώριζε ότι η προς αυτόν πράξη (δωρεά κλπ) είναι επιζήμια για τους πιστωτές αν ήταν σύζυγος ή συγγενής εξ αίματος μέχρι και γ΄ βαθμού ή εξ αγχιστείας μέχρι β΄ βαθμού ή πρόσωπο που συμβίωνε με τον οφειλέτη το τελευταίο έτος πριν από την πράξη.

Είναι δόλιες και ανακαλούνται ως άκυρες, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι μεταβιβαστικές δικαιώματος πράξεις του οφειλέτη κατά την τελευταία 5ετία πριν από την κήρυξη της πτώχευσης, αν ο αποκτών δικαιώματα γνώριζε τον δόλο του οφειλέτη, μη αποκλειομένης της αποζημίωσης των πιστωτών από αυτήν την αιτία.

Αν ο οφειλέτης αρνείται να συνεργαστεί με τον σύνδικο ή τον εισηγητή-δικαστή, προσκομίζοντας όσα έγγραφα και στοιχεία του ζητηθούν, τότε τιμωρείται με χρηματικό πρόστιμο, ή διώκεται ποινικά για απείθεια ή υπεξαγωγή εγγράφων, ή διατάσσεται η βίαιη προσαγωγή του.

Αν ο οφειλέτης έχει αποβιώσει, τότε καλούνται οι κληρονόμοι του για σύμπραξη με τον σύνδικο ή και τον εισηγητή-δικαστή ώστε να ρευστοποιηθεί η κληρονομιά τους.

Ο σύνδικος απογράφει και πωλεί την περιουσία του πτωχού. Το ενεργητικό των επιχειρήσεων θα πωλείται σε δημόσιο πλειοδοτικό διαγωνισμό, στην ηλεκτρονική πλατφόρμα, ΧΩΡΙΣ ΤΙΜΗ ΠΡΩΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ.

Τα ακίνητα, πλοία, αεροσκάφη και διάφορα άλλα περιουσιακά στοιχεία του πτωχού μπορούν να πωλούνται με ηλεκτρονικό πλειστηριασμό εντός το πολύ 45 ημερών από την διακήρυξή του. Οι πλειστηριασμοί θα διεξάγονται καθημερινά, στις εργάσιμες ημέρες, από τις 09.00΄ έως τις 18.00΄ και κατά παράταση μέχρι τις 20.00΄, πλην Αυγούστου. Αν ο πλειστηριασμός κηρυχθεί άγονος 3 φορές και ο οφειλέτης είναι νομικό πρόσωπο (εταιρεία, κλπ) τότε το πράγμα περιέρχεται στο Δημόσιο (δηλαδή στο Υπερταμείο), αλλά αν ο οφειλέτης είναι φυσικό πρόσωπο και δεν οφείλει στο Δημόσιο ή σε ΦΚΑ τότε το πράγμα επιστρέφει σ΄ αυτόν.

Στις διαδικασίες εκποίησης της περιουσίας του, είτε απευθείας από τον σύνδικο είτε μέσω ηλεκτρονικού διαγωνισμού ή πλειστηριασμού, ο οφειλέτης δεν έχει δικαίωμα να εναντιωθεί με νόμιμο τρόπο (ένδικο μέσο) για οποιοδήποτε ζήτημα.

Η χρονική διάρκεια της πτώχευσης προδιαγράφεται ολιγόμηνη, ανάλογα με την πολυπλοκότητα κάθε περίπτωσης.

Στις πτωχεύσεις μικρού αντικειμένου (ακόμη δεν γνωρίζουμε ποιές ακριβώς είναι αυτές), και πάλι οι πιστωτές (τράπεζες – φαντ – Δημόσιο – ΦΚΑ) έχουν την πρωτοβουλία να την ζητήσουν από τον Ειρηνοδίκη. Αφορά παύση πληρωμών επί 6 μήνες των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του οφειλέτη, που ανάγονται στο 60% του συνολικού χρέους του.

Η δικαστική διαδικασία θα πρέπει να ολοκληρώνεται μέσα σε 5 μήνες και να οδηγεί σε σφράγιση της επιχείρησης και της κατοικίας του οφειλέτη, καθώς και στη ρευστοποίηση της περιουσίας του.

Στη διαδικασία της πτώχευσης υπάρχει πρόβλεψη και για τον «ΕΥΑΛΩΤΟ ΟΦΕΙΛΕΤΗ». Είναι εκείνος που έχει μέσο μηνιαίο εισόδημα 600 – 800 € το πολύ, έχει πτωχεύσει (και επομένως έχει αποβληθεί από την κύρια κατοικία του) ή του έχει κατασχεθεί η κύρια κατοικία του ή έχει συνάψει σύμβαση αναδιάρθωσης χρεών.

Ο ευάλωτος οφειλέτης μπορεί να ζητήσει την πώληση της κύριας κατοικίας του σε ΦΟΡΕΑ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΜΙΣΘΩΣΗΣ, που είναι νομικό πρόσωπο, εξειδικευμένο στις διαδικασίες αυτές και έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία, δηλ. ‘φαντ’, ώστε με το τίμημα που θα επιτευχθεί από την μεταβίβαση να πληρωθούν τα χρέη του. Επίσης, μπορεί να συμφωνήσει να μισθώσει ο ίδιος το ακίνητο του ή και να το επαναγοράσει στο μέλλον.

Το τίμημα της μεταβίβασης ορίζεται από ‘πιστοποιημένο εκτιμητή’ στην εμπορική αξία του ακινήτου. [Εννοείται ότι θα είναι υποτιμημένη λόγω της απαξίωσης της κτηματαγοράς]

Αν ο ευάλωτος οφειλέτης έχει ιδανικό δικαίωμα στο ακίνητο, δηλ. είναι επικαρπωτής ή ψιλός κύριος ή συνιδιοκτήτης, για να ασκηθεί από τον οφειλέτη το δικαίωμα μεταβίβασης ή μίσθωσης ή και επαναγοράς θα πρέπει να συμφωνούν και να συμπράττουν όλοι οι λοιποί ιδανικοί μεριδιούχοι (που συνήθως είναι η οικογένεια του οφειλέτη).

Η άσκηση του δικαιώματος από τον ‘ευάλωτο’ πρέπει να γίνεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας 60 ημερών από την κατάσχεση ή την πτώχευση κλπ.

Η διάρκεια της μίσθωσης συμφωνείται υποχρεωτικά 12ετής, ενώ το μίσθωμα αναπροσαρμόζεται κάθε χρόνο.

Η μίσθωση καταγγέλλεται από τον φορέα εάν ο οφειλέτης δεν απαλλαγεί από τα χρέη του λόγω πτώχευσης ή εάν οφείλει 3 μισθώματα, οπότε, όχι μόνον αποβάλλεται από την κατοικία ο ευάλωτος, αλλά χάνει και το δικαίωμα επαναγοράς της.

Τα ‘φάντ’ που θα είναι οι ‘φορείς απόκτησης και επαναμίσθωσης’ της κύριας κατοικίας του ‘ευάλωτου’, επίσης θα τα χρηματοδοτούμε έμμεσα οι Έλληνες πολίτες, αφού και αυτά θα έχουν δικαίωμα να εισπράττουν ως μέρος του μισθώματος το «Στεγαστικό Επίδομα» που θα χορηγεί στον ευάλωτο το Δημόσιο.

Το τίμημα επαναγοράς θα πρέπει να ισούται με την εμπορική αξία του ακινήτου, ενώ σ΄ αυτό, όχι μόνον δεν συνυπολογίζονται τα μισθώματα που καταβλήθηκαν, αλλά εάν η επαναγορά γίνει πριν τα 12 έτη που διαρκεί η μίσθωση, τότε θα πρέπει να καταβληθούν στον φορέα, επιπλέον του τιμήματος, και τα μη δεδουλευμένα μισθώματα.

[Απορίας άξιο είναι, πώς ένας πολίτης με εισόδημα ανεπαρκές για διαβίωση, που του πήραν το σπίτι ‘κοψοχρονιά’, θα μπορεί να αποταμιεύει για να επαναγοράσει το ακίνητό του στην εμπορική του αξία, έστω και μετά από 12 χρόνια, εάν βέβαια υποτεθεί ότι μπορεί να πληρώνει ενοίκιο όλα αυτά τα χρόνια.]

ΚΟΙΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΩΝ 3 ΣΤΑΔΙΩΝ

-Σε όλα τα στάδια, για όποια ‘λάθη’ συμβούν, προβλέπεται πλήρης απαλλαγή (αστική-ποινική-πειθαρχική) από την ευθύνη των υπαλλήλων (ΕΓΔΙΧ, δικαστών, δικηγόρων, συνδίκων, εκτιμητών, εμπειρογνωμόνων κ.ά.), που θα ασχολούνται με τις απαιτούμενες διαδικασίες.

-Οι διαδικασίες των 3 παραπάνω σταδίων θα παρακολουθούνται αδιάλειπτα με ηλεκτρονικά μέσα. Θα καταμετράται ο αριθμός διεκπεραιούμενων υποθέσεων, η μέση διάρκειά τους, το κόστος τους, ο αριθμός θέσεων εργασίας που χάνονται κλπ.

-Οι μεταβιβάσεις των περιουσιακών στοιχείων προς τους πιστωτές είναι αφορολόγητες και δεν βαρύνονται από κάθε είδους φορολογικά τέλη (πλην ΦΠΑ, όπου προβλέπεται).

-Οι αμοιβές των δικηγόρων, συμβολαιογράφων, δικαστικών επιμελητών, υποθηκοφυλάκων και γραφείων κτηματολογίου για όλες τις απαιτούμενες συμβάσεις ή πράξεις, όλων των σταδίων, είναι μειωμένες στο 30% του νομίμου.

-Η μεταγραφή της δικαστικής απόφασης πτώχευσης στα υποθηκοφυλάκεια και γραφεία κτηματολογίων γίνεται ΑΤΕΛΩΣ για τις τράπεζες και τα φαντ. Τα περιουσιακά στοιχεία μεταβιβάζονται ελεύθερα βαρών ή όποιας άλλης δέσμευσης (κατάσχεσης, ενεχύρου, μίσθωσης, κ.ά).

-Προϋπόθεση για την διεξαγωγή καθενός των παραπάνω 3 σταδίων είναι η συναίνεση του οφειλέτη για ΑΡΣΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ, φορολογικού και τραπεζικού, καθώς και η συνεργασία του οφειλέτη για παροχή οποιασδήποτε πληροφορίας σχετικής με την περιουσιακή, προσωπική και οικογενειακή κατάστασή του.

-Το χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει φροντίσει να είναι κρυφές οι λεπτομέρειες των διαδικασιών και των 3 σταδίων. [Θα τις ‘ξεφουρνίσει’ με Υπουργικές Αποφάσεις (μέθοδος που απαγορεύεται από το Σύνταγμα), τις οποίες θα εκδώσει αιφνιδιαστικά, μάλλον ενόσω εμείς θα είμαστε κλειδωμένοι στα σπίτια μας (lockdown), αποφεύγοντας συναντήσεις με τον Covid-19].

-Όλα αυτά που θα γίνονται σε σχέση με την πτώχευση (κλητεύσεις, δημοσίευση δικαστικής απόφασης, δικαστικές διαδικασίες κλπ) θα γίνονται σε αντίκλητο, που θα διορίζει ο οφειλέτης, αλλιώς αυτές οι κοινοποιήσεις, καθώς και οι διαδικασίες των λοιπών 2 σταδίων, θα καταχωρούνται μόνον στο Ηλεκτρονικό Μητρώο Φερεγγυότητας, οπότε ο ενδιαφερόμενος θα τα πληροφορείται –μάλλον- τελευταίος.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Για όλο αυτό το νομοθέτημα-τερατούργημα, που παραβιάζει κατάφωρα τις Συνταγματικές εγγυήσεις για το Κράτος Δικαίου, την προστασία της εργασίας, της ιδιοκτησίας, των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, της λειτουργίας της Δικαιοσύνης, κ.ά., η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ, εγκάθετο υπερεξουσιαστικό όργανο των Μνημονιακών δυναστών μας για την φίμωση των δικηγόρων, σιωπά αναίσχυντα. Πιθανότατα γιατί διάφοροι επίδοξοι ‘ημέτεροι’ ακονίζουν ήδη τα μαχαιροπήρουνά τους πριν το μεγάλο φαγοπότι. Την ίδια ώρα, οι Δικαστές και το σώμα των Δικηγόρων παρακολουθούν παθητικά, άλαλοι και αμέτοχοι.

Το γεγονός ότι προβλέπονται 3 στάδια για την πλήρη αφαίμαξή μας, δεν σημαίνει ότι θα ακολουθώνται όλα κατά σειρά. Το πιθανότερο είναι οι τράπεζες και τα φαντ να ζητούν απευθείας την πτώχευση των οφειλετών και των εγγυητών τους.

Οι ΄Ελληνες πολίτες εφεξής θα παρακολουθούμε στις οθόνες μας, VIRAL, λεπτό προς λεπτό, την εξέλιξη της πτώχευσης ή και των άλλων 2 σταδίων, την συνεπαγόμενη εξανέμιση της περιουσίας μας και των συμπολιτών μας μέσω της ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΠΛΑΤΦΟΡΜΑΣ και των ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ, που έπονται της πτώχευσης, καθώς και την ολική κοινωνική συντριβή και εξαθλίωση συγγενών, φίλων και εχθρών που θα ακολουθεί όλων αυτών των διαδικασιών.

Καλούμαστε λοιπόν να ζήσουμε πένητες και παίωνες σε μια χώρα χωρίς εθνικούς και ενεργειακούς πόρους για τους πολίτες της, χωρίς εθνική γη, χωρίς χρηματοδότηση από οποιονδήποτε φορέα, χωρίς βιομηχανία, βιοτεχνία και πρωτογενή παραγωγή, χωρίς εργασία, χωρίς εισόδημα και χωρίς σπίτι. Όπως οι Εβραίοι στα στρατόπεδα των ναζί.

Θέλουμε να το ζήσουμε (και) αυτό ;

Μας αξίζει ;

Έχουμε ελπίδες επιβίωσης μέσα σ΄ αυτό το Κατοχικό περιβάλλον που ετοίμασαν για εμάς και τα παιδιά μας ;

Η απάντηση σε όλα αυτά είναι μία : ΟΧΙ

Ο τρόπος απαλλαγής μας από την Κατοχή είναι γνωστός σε όλους, η ιστορία μας τον έχει διδάξει.

Η Ευαγγελία Χαραλάμπους είναι Δικηγόρος – Μέλος του Τομέα Δικαιοσύνης ΕΠΑΜ.
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην πολιτική επιθεώρηση ΞΑΣΤΕΡΙΑ, φύλλο 3.